نویسند: فرهمند

در کنفرانس که چندی پیش با همکاری انجمن کاتب هزاره، استارتس و هیومن کیر ولفر و دانشگاه غرب سیدنی با حمایت مالی سازمان بین المللی ایس ایس ای (SSI) برگزار شده بود پروفسور جک لینچ از دپارتمنت صلح و منازعه دانشگاه سیدنی در بخش پرسش و پاسخ از مردانگی سمی یادآور شد و مسائل را پیرامون این موضوع بیان کردند.

 

ایشان با یاداوری از اینکه برتانیا اصل است و این را هرکس از لهجه که او دارد می داند، از مردانگی سمی، نه تنها در جوامع عقب مانده که حتی در جوامع پیشرفته غربی سخن گفت. او گفت، " در بریتانیا صدسال می شود که زنان حق رآی دارد و بریتانیا از این منظر نسبت به استرالیا و نیوزلند هم پس مانده است." او در ادامه گفت،" صد سال پیش در بریتانیا زنان حق رای نداشتند و بنظر من از این به بعد اگر ما بخواهیم یک جامعه بهتری داشته باشیم، تا صد سال دیگر فقط زنان حق رای داشته باشد." از نظر او مشکلات عمده که امروزه گریبانگیر جامعه است برمی گردد به همین مردانگی سمی که بیش اندازه در لایه های جامعه رخنه کرده و بسیار مضر است.

پروفسور جک لینچ در ادامه حرف خود اشاره به جمع حاضر کرد و گفت همین جلسه بیش از اندازه مردانه است و جامعه هزاره اگر می خواهد تغییرات را به بار بیاورد، باید اجازه بدهند که زنان بیشتر فعال باشد و در تصمیم گیری ها نقش بیشتری داشته باشد. او از یک کمپین در بریتانیا مثال زد و گفت در بریتانیا یک کمپین است تحت عنوان#AskHerToStandکه تلاش دارد زنان بیشتری را به به فعالیت اجتماعی سیاسی تشویق کند.

با تائید گفته های پروفسور، من خود شخصاً معتقدم که جامعه ما دچار این مرض (مرض مردانگی سمی) است و این موضوع به وضوح در لایه های اجتماعی و برخوردها روزمره مان دیده می شود. گرچند گیله ای هم نیست. جامعه ای که گفتمان اسلامی، گفتمان که در آن زن یک موجود بی عقل است قرنها است که در ان حاکم است و تاثیرات آن بدون شک چیزی است که امروز ما در جامعه مان شاهد ایم.

برای بیرون رفت از این وضعیت، ما نیاز داریم زنان بیشتری را برای حضور فعال در جامعه تشویق کنیم و از زنان بخواهیم تا در جامعه نقش فعال داشته باشند. بدون شک زنان بهتر می توانند ما را از وضعیت وحشتناک که در آن گرفتاریم بیرون کنند.

پ ن: این پست هیچ ربط به کارهای هما سلطانی ندارد. ابن نکته یکی از برجسته ترین نکته های بود که در کنفرانس "نقض حقوق بشر و هزاره ها" مطرح شد و خواستم با شما شریک کنم. گرچند منتظر بودم تا دوستان دست اندرکار گزارش برنامه خود را نشر کنند، ظاهراً گزارش وجود ندارد.