نویسنده: J. Collins
ترجمه: ابوالحسن سروقدمقدم
وضعیت نظامی پس از دخالت شوروی
مشخصه‌ی اصلی وضعیت نظامی پس از دخالت شوروی نابسامانی آن است. در بهار سال ۱۹۸۳، ببرک کارمل اعلام داشت که بدون حمایت شوروی افغان‌ها آینده‌ای نداشتند در حالی‌که همان هنگام اذعان داشتند که از زمان دخالت شوروی به بعد ۵۰ در صد مدارس و ۹۰ درصد راه‌های ارتباطی نابود شده‌است، و این غیر از مشکلات تغذیه و مواد غذایی بود که فوریت آن به مراتب بیش از تعلیم و تربیت احساس می‌شد.
نویسنده: J.Collin
ترجمه: ابوالحسن سروقدمقدم
دلایل دخالت شوروی در افغانستان
در ماه دسامبر ۱۹۷۹، نظر شوروی نسبت به أوضاع أفغانستان چنین است: به موجب اظهارات ژنرال پاولوفسکی سرفرمانده نیروهای زمینی، رژیم امین در شرف سقوط می‌باشد و ارتش أفغانستان، که هیچ پایگاه سیاسی ندارد، دیگر قادر به جنگ علیه شورشیان نیست، اقتصاد کشور از هم‌پاشیده و حکومت از بیست‌وشش ایالت [ولایت] کشور تنها هیجده ایالت [ولایت] را زیر کنترل دارد.
اشتباه است که باور داشته باشیم طالبان از سطح بالایی از حمایت هنجاریاعمومی ـ یا مشروعیت ـ در درون افغانستان برخوردار هستند. برعکس، نظرسنجی که در سال ۲۰۱۸ توسط بنیاد آسیا انجام شده، نشان می‌دهد که ۸۴.۲ درصد از پاسخ‌دهندگان هیچ هم‌دلی و همدردری با طالبان نداشتند.
در ۱۷ سال گذشته ۶ تریلیون دلار در خاورمیانه هزینه مبارزه با تروریسم کردیم، ۱۵ هزار آمریکایی در این جنگ ها کشته و ۵۳۷۰۰ نفر دیگر زخمی شدند، نیم میلیون نفر هم از مردم منطقه کشته شدند. اما ایدئولوژی ترور در این مدت در داخل آمریکا ۲۰۰ حمله مرگبار انجام داد. جنگ های خارجی ای که آمریکا به راه انداخت، درمان تروریسم نیست. حتی موجب چند برابر شدن گروه های تروریستی شد. باید سریع از افغانستان خارج شویم و بپذیریم که این چیزی جز تسلیم شدن به طالبان نیست.
مباحث هویت
یک مجموعه از نقدها که از سوی منتقدان گرامی راجع به دانشنامۀ هزاره مطرح شده است، انتقادات مربوط به هویت است. بی‌توجهی یا بی‌تفاوتی نسبت به ارزش‌های عقیدتی و دینی و برجسته‌شدن ارزش‌های غیردینی در دانشنامه نگرانی و دغدغه‌ی دیگری است که در لابلای انتقادات از سوی برخی خوانندگان مطرح شده است. نبود پاره‌ای از مدخل‌ها همانند «اهل بیت»، «امام» و «امامت» در دانشنامه و پرهیز از تعابیری همچون «شهید»، «مجاهد»، «جهاد»، «مقاومت» و غیره نشانه‌ها و دلایل این سوگیری غیرعلمی در دانشنامه تلقی شده‌اند.
حمزه واعظی
نشست مسکو از چند منظر یک همایش سیاسی ناکام برای جبهه ضد طالبان است.
1. این نشست با شرکت تقریبن تمام سران جهادی و رهبران عمده ی سیاسی، بدون اتخاذ یک رویکرد استراتژیک و یک معیار و محورمشخص و مشترک برای گفتگو، از یکسو نشانه ی ضعف و پراکندگی رفتاری و پراکنده گویی سیاسی این گروهها و رهبرانِ اغلب نامتحد می باشد و از سوی دیگر، درمقابل این خیلِ رهبران سیاسی، چهارتا نماینده ی مغرور طالبان قرار گرفته اند که آشکارا دارای چارچوب مشخص برای گفتگو هستند و معیارها و اصول و شرایطی را مطرح می کنند که عملن تحقیر و دهن کجی نسبت به این رهبران بشمار می رود. رهبرانی که غالب شان، پیش از این، طالبان را تروریست و دشمن مردم افغانستان می نامیدند ولی اکنون پشت سرِ یک طالبچه ی تروریست و آدم کش، دست بسته به رکوع و قعود صف می کشند.
عیب_مَی_جمله_چو_گفتی_هنرش_نیز_بگو.
محمدحسین فیاض
پس از حدود یک ماه، نقد و زیر سؤال بردن دانشنامه هزاره توسط منتقدان در فضاهای مختلف، مجال آن فرا رسیده که در بارۀ مزیت‌های این کتاب پرداخته شود؛ امری که منتقدان، انصاف به خرج ندادند و هرگز نگفتند. به قول حافظ شیرین‌سخن، «عیب مَی جمله چو گفتی هنرش نیز بگو»، بسیار خوب بود منتقدین گرامی افزون بر شمارش کاستی‌ها، به برخی مزیت‌ها و بخش مثبت کار نیز توجه می‌کردند. حالا که نکردند، نگارنده نه به عنوان یکی از نویسندگان دانشنامه، بلکه به عنوان یک فرهنگی مربوط به جامعۀ هزاره به بخش‌ها و مزیت‌های این کتاب اشاره می‌کنم تا باشد به سهم خود حق این اثر فاخر را ادا کرده باشیم.
یاروسلاو تروفیموف
برگردان: اکبرگنجی
وال استریت ژورنال
وقتی در سال ۱۹۵۶ سوکارنو رئیس جمهوری اندونزی در مورد وضعیت اقتصاد چین سوال کرد، مائو تسه دونگ رهبر چین خالصانه جواب داد:"ما کشور فقیری هستیم و تنها نقطه اتکایمان بر کشاورزی است و به جز سیب؛ بادام زمینی موی خوک و سویا؛ کالای دندان گیر دیگری برای صادرات نداریم". در حقیقت این بیان مائو؛ از یک آرزوی قلبی او برای کشورش آگاهی می داد. آرزوی صنعتی شدن، قدرت نظامی و آرزوی اینکه اتحاد جماهیر شوروی دست چین را بگیرد و آن را برای نیل به این اهداف بالا بکشد.
برگردان : اکبر گنجی
رایان کروکر: سفیر سابق آمریکا در افغانستان، عراق، پاکستان، سوریه، کویت و لبنان
واشنگتن پست
در ژانویه سال ۲۰۰۲ من برای بازگشایی سفارت آمریکا وارد شهر کابل شدم. در آن زمان فرودگاه کابل بسته بود و باندهای فرود سوراخ سوراخ و پر از بقایای هواپیمای نابود شده بود. سفر با خودرو به سمت جنوب از مبدا پایگاه نظامی بگرام از میان یک زمین بایر و خالی انجام شد. هیچ چیز در آن رشد نمی‌کرد هیچ ساختاری در آن روی پا نبود.در داخل شهر نیز تمامی ساختمان‌ها به تلی از آوار بدل شده بودند و یادآور تصاویر برلین در سال ۱۹۴۵ بودند.