خداناباوران ارزشهایشان را از کجا میآورند؟

ارزیابی, کتاب "فرستاده"اثر خلیل زاد.
محمد رفیق رجاء
درین ارزیابی, نگاهی کوتا وکلی به عمده ترین ومحوری ترین موضوعات کتاب در رابطه به افغانستان خواهم داشت. مقایسه آنچه که نویسنده درین کتاب گفته است, با واقعیت اوضاع سیاسی واجتماعی افغانستان , پس از یازدهم سپتامبر 2001 وپیامد های کنونی آن ونیز در مقایسه با انتظارات مردم, می تواند حد اقل معیارارزیابی فعالیت های نویسنده دراین کتاب باشد. روایت خلیل زاد از رویداد پس از یازدهم سپتامبر 2001 که منجر به اشغال افغانستان توسط "ناتو" گردید ,کتاب است جذاب, اطلاعات دست اول وبرخی آن به راستی تکان دهنده است. به نظر می رسد با توجه به انچه رخ داده است او , تمام واقعیت هارا افشا نکرده است. روایت او؛ از رخ داد ها, گاهی چند پهلو وقابل تامل است. مثلا در انجا که می گوید: دوستم را با بمب صوتی بر فراز خانه اش تهدید کردم وسرانجام تسلیم شد. اما هرگز نمی گوید که دوستم چرا مقاومت می کرد.خواست اصلی دوستم که برای امریکایها برضد طالبان جنگیده بود , چه بود.

تروریسم و مسؤولیت اخلاقی ما
مایکل آلن گیلِسپی
تصور کنید با تفنگ شکاری خود قدمزنان در حال عبور از جنگلی هستید و به فضای بازی میرسید که در آنجا دو تروریست با شمشیرهای آختهی خود میخواهند سرِ ده گروگان را بیخ تا بیخ ببرند. متوجه میشوید که تنها راه نجات آنها این است که تروریستها را بکشید. چه خواهید کرد؟ آیا واکنش شما به حملههای اینچنینی علیه جان و حقوق انسانها همیشه یکسان است؟

دست ما و گریبان دین
جواد خاوری
دین در هر جامعه، بیش آن که وفادار به نسخه اصلی خود باشد، متأثر از شرایط اجتماعی، اقلیمی و فرهنگی آن جامعه است. اینکه فرقهها و نحلههای مختلف از درون یک دین ظهور میکنند و هر کدام تفاوت فاحشی با بقیه دارد، به معنی سیالیت و تغییرپذیربودن دین است. هر گروه اجتماعی بنا به مصالح، منافع و شرایط زندگی خود، دین را صورتبندی میکند؛ عناصری از آن را کنار می گذارد و عناصر نوی از هویت و فرهنگ خود به آن اضافه می کند. مثلاً اسلام یک عربِ مکی با اسلام یک هزاره بامیانی، از زمین تا آسمان فرق میکند. دین یک صندوق سربستهای نیست که از بدوِ پیدایش در اختیار پیروانش قرار بگیرد و تا ابد به همان صورت، باقی بماند.

ایران باید خطر جنگ منطقه ای را جدی گرفته و از آن بگریزد،
اکبر گنجی
منبع: رادیو زمانه ، ۲۲ آبان ۱۳۹۶(با اضافات بسیار)
خطر جنگ جدی است، حتی اگر هیچ کس خواهان آن نباشد. سطح نزاع و مقابله به اندازه ای رسیده است، که یک اشتباه، یا یک برداشت نادرست از عمل رقیب/دشمن، یا اعمال بازیگران بیرون منطقه هم می تواند به جنگی ناخواسته و بزرگ و منطقه ای منتهی شود. چه رسد به این که برخی موفقیت خود را در جنگ می بینند و جنگ به عنوان جنگ برای آنان مطلوب است. کوشش می کنم تا این مدعا را با شواهد و قرائن تأیید کرده و از صلح دفاع کنم.

عزاداران دو آتشه
هدف اصلی از عزاداری اول خودسازی وبعد پیام رسانی پیام عاشورا با نتایج مثبت باید باشد اگر غیر از این باشد نه تنها عزاداری بی محتوا خواهد شد؛ بلکه نتایج نا خوشایندی را ببار خواهد آورد. عزاداران حسینی دو آتشه، نه در پی خودسازی خویشند ونه به نتایج عزاداری درست ومنطقی میاندیشند، آنهم عزاداری در سرک های جامعه سکولار وبی باور به مذهب.

تریبون تراژدی خونین عاشورا در اختیار کیست؟
حسن رضایی
تراژدی خونین عاشورا، یکی از تراژدی هایی است که میلیون ها انسان را در سراسر جهان، در هر آغاز سال ه.ق. بسیج میکند و به پای تریبون های و عظ وخطابهی واعظان و سخنوران میکشاند. میخواهم، در این زمینه، نظری دوست محترمی را روایت کنم. - شاید راضی نباشد، که اسمش را یاد آوری کنم.ـ ایشان، در رابطه با تاریخ سیاسی خاور میانه و اسلام زیاد مطالعه کردهاست. جغرافیای خاور میانه را میداند. روزی باهم در رابطه با عاشورا صحبت میکردیم، ایشان میگفت:«به جای این که مسلمانان و اعراب، در آغاز سال هجرت پیامبر اسلام و تغییر تاریخ اعراب، آغاز سالروز تاریخ انقلاب جهانی اسلام را جشن بگیرند، عزا داری میکنند»؛ زیرا که در سال ۶۱ هجری حسین نوادهی پیامبر اسلام، توسط خود مسلمانان در باری، و لشکریان حاکمیت استبدادی شام و کوفه، در کربلا، همراه یارانش شهید شدند.

میان تبریز و کربلا: روایتهای متنازعِ شهادت
برگردان: عرفان ثابتی
درآمد: با برآمدن جمهوری اسلامی، روایت شیعیِ شهادت، که تا آن زمان بیشتر بر مظلومیت امام حسین تأکید میکرد، رنگی سیاسی به خود گرفت و به خدمت اهداف ایدئولوژیک درآمد. در مقابل، روایت آیین بهائی از شهادت، که آن را آخرین چاره برای اثبات صدق عقیده میداند، بهائیان ایران را به "استقامت سازنده" تشویق کرد.[1]

فاشیسم از آنچه میپندارید به شما نزدیکتر است
این مقاله به مناسبت 18 سپتامبر، هشتادمین سالگرد تصویب قوانین نژادپرستانه در ایتالیا، منتشر میشود.
در سال 1848، کارلو آلبرتو، پادشاه ایتالیا قانونی را امضاء کرد که بر اساس آن همهی شهروندان ایتالیایی با یکدیگر برابر بودند. نود سال بعد، نوهی او قانون دیگری را تنفیذ کرد که به این برابری پایان داد و بر تفاوت میان شهروندان درجهی یک و دو صحه گذاشت. یهودیان، که تا آن زمان با دیگر هموطنان خود «همسان» بودند، عضو نژادی «متفاوت» و پستتر شمرده شدند. ایتالیا با مشکلات فراوانی دست به گریبان بود و بنیتو موسولینی، نخست وزیر وقت که حاضر به پذیرش اشتباهات خود نبود، میخواست تقصیر را به گردن دیگران بیندازد. بنابراین، با جعل مفهوم نژاد «ناب» ایتالیایی، یهودیان را دشمنان داخلی کشور جلوه داد و مردم را علیه آنها برانگیخت. فاشیستها روی دیوارها مینوشتند: «همهی یهودیان جاسوساند.» و «همهی یهودیان را باید کشت.»

ملایان تک خوان
برخورداری انحصاری ملایان از رسانه های سنتی، مانند منبر و مسجد و تکیه خانه، تأثیر شگرف و بی بدیل آنان را برشکل دهی بینش عامه، نفوذ عمیق برلایه های پیچیده ی حوزه ی عمومی و حتا اشراف بر جزئی ترین امور خصوصی توده های مذهبی قایم ساخته است. این تأثیرات را می توان در سیرتِ رفتار، شیوه ی گفتار، الگوی روابط اجتماعی و باورها، آیین ها و مناسک مذهبی شان اندازه گرفت.