تاریخ انتشار:
1399/01/27
فرناز سیفی
این روزها که اخبار ویروس «کووید -۱۹»، کرونا، و هراس ناشی از آن سرخط همه‌ی خبرهاست، احتمالاً شما هم بارها نام رمان «طاعون» نوشته‌ی آلبر کامو یا رمان «کوری» به قلم ژوزه ساراماگو به یادتان آمده و یا سراغ قفسه‌ی کتاب‌خانه‌ی خودتان رفته و این دو رمان معروف را برداشته‌اید. ادبیات اما، در سراسر تاریخ خود و در هر‌جغرافیا، آثار ارزنده و دردناکی دارد از نویسندگان و شاعران و تاریخ‌نگارانی که وحشت طاعون و بیماری‌های فراگیر را زیسته‌اند، با دو چشم خود شاهد بوده‌اند، عزیزی را از دست داده‌اند و درست مثل امروز ما در چهاردیواری خود محبوس شده‌اند.
اکنون بشر با بحرانی جهانی مواجه است. شاید بزرگ‌ترین بحران نسل ما. به احتمال زیاد تصمیمهای افراد و دولت‌ها در چند هفته‌ی آینده تا سال‌ها به دنیا شکل خواهد داد. این تصمیم‌ها نه تنها نظام‌های درمانی و بهداشتی بلکه اقتصاد، سیاست و فرهنگ ما را شکل خواهد داد. باید سریع و قاطع عمل کنیم. علاوه بر این، باید پیامدهای بلندمدت کنش‌های خود را در نظر بگیریم. در هنگام انتخاب میان گزینه‌های بدیل، نه تنها باید از خود بپرسیم که چطور می‌خواهیم بر این خطر حی‌وحاضر غلبه کنیم بلکه باید از خود بپرسیم که دوست داریم پس از رفع بحران در چه نوع دنیایی زندگی کنیم. آری، این بحران رفع خواهد شد، بشر بحران را پشت سر خواهد گذاشت، اکثر ما همچنان زنده خواهیم بود ــ اما دنیا عوض خواهد شد.
حسن رضایی ۱۰ آپریل ۲۰۲۰
شما برای رسیدن به هدف امیدوار هستید، یعنی اراده کرده اید که به هدف تان برسید. برای رسیدن به هدف و یا اهداف خود را توانمند می سازید. در واقع، تفاوت خوش بینی با امیدواری در همین نکته نهفته است. بنابراین، تاکتیک، استراتژی (کوتاه مدت، میان مدت و دراز مدت) برای رسیدن به مقصد و هدف نیاز و ضرورت است.
یان لیانکه
برگردان: فرناز سیفی
دانشجویان عزیز من،
امروز اولین جلسه‌ی آنلاین کلاس ما است. قبل از این‌که درس را شروع کنیم، اجازه دهید که گریزی از بحث بزنم.
بچه که بودم، وقتی که یک اشتباه را دو سه بار تکرار می‌کردم، والدین‌ام من را وادار می‌کردند که روبروی آن‌ها بایستم، به پیشانی‌ام اشاره می‌کردند و می‌‌پرسیدند: «چرا این‌قدر فراموشکاری؟»
حسن رضایی
۹ آپریل ۲۰۲۰
در شرایطی که جهان را بیماری اپیدمی ویروس کرونا تهدید به مرگ می کند و هیچ قدرتی جلو نفوذ آن را تاهنوز نتوانسته است، بگیرد. بنابراین، همدلی empathy یک امری اخلاقی، عاطفی و انسانی است. سعدی در این راستا زیبا سروده است:
با توجه به بحران بیماری واگیر ویروس کووید ۱۹، و پیامدهای منفی آن، احتمالاً بسیاری از مردم ما در آسترالیا کارهایشان از دست دهند و با مشکل بیمه‌خانه و موتر و مصارف روز مره‌ی خانواده مواجه شده، با چالش‌های اقتصادی و خانوادگی روبه‌رو شوند. بنابراین، باید انجمن‌ها و نهادهای فرهنگی در این زمینه توجه مبذول دارند. از طرفی به خانواده‌ها توصیه می‌شود که زنان بامردان در این شرایط حساس کمک کنند و همچنان مردان با زنان. و هیچ کمکی ارزنده تر از حوصله و بردباری و مشاجره نکردن لفظی با خانواده نیست.
ادامه مطلب: بحران کرونا و نگرانی از افزایش خشونت علیه زنان در ترکیه
سه گام برای مقابله و شکست کرونا و سپس ثبات‌بخشی به اقتصاد ضروری است. اولین راه پیدا کردن درمانی برای ویروس کرونا است. «ما باید تکنیک‌ها و فناوری‌های جدیدی را به منظور کنترل بیماری‌های عفونی و [تولید] واکسن‌های متناسب برای جمیعت وسیعی توسعه دهیم.»
ادامه مطلب: شیوع همگانی ویروس کرونا می تواند موجب تغییر نظم لیبرال جهانی شود
مسأله کلیدی در مبارزه با ویروس کرونا دموکراتیک یا استبدادی بودن رژیم سیاسی نیست، بلکه ظرفیت دولت و مهمتر از آن میزان اعتماد مردم به دولت دو عامل تعیین کننده نبرد با کرونا است
فرانسیس فوکویاما
آتلانتیک
همه‌گیری کرونایروس که اکنون دنیا را درگیر خود کرده، در ژانویه ابتدا از چین آغاز شد، در آن مقطع بسیاری از مردم ادعا می‌کردند که سیستم استبدادی چین مانع از جریان آزاد اطلاعات در مورد بحرانی بودن اوضاع شده است. پرونده لی ونلیانگ، پزشکی که برای نخستین بار نسبت به شیوع این ویروس هشدار داد و بعداً بر اثر ابتلا به این بیماری درگذشت، به عنوان نمادی از عملکرد استبدادی حکومت دیده می‌شد.
تاریخ انتشار:
1399/01/11
یووال نوح هراری
برگردان: عرفان ثابتی
بسیاری از مردم شیوع ویروس کرونا را به گردن جهانی‌شدن می‌اندازند، و می‌گویند که تنها راه جلوگیری از تکرار چنین اتفاقاتی جهانی‌زدایی از دنیا است. دیوار بسازید، مسافرت را محدود کنید، تجارت را کاهش دهید. با وجود این، هر چند قرنطینه‌ی کوتاه‌مدت برای جلوگیری از این بیماریِ همه‌گیر لازم است، انزواگرایی بلندمدت به فروپاشی اقتصادی خواهد انجامید و در عمل ما را از بیماری‌های مُسری محافظت نخواهد کرد. نتیجه کاملاً برعکس خواهد شد. پادزهر واقعیِ بیماری‌های واگیردار نه جدایی بلکه همکاری است.
ادامه مطلب: بدون اعتماد و همبستگیِ جهانی بر ویروس کرونا غلبه نخواهیم کرد