بسم الله رنجبر عضو شورای عالی مردمی جنبش روشنایی
ادامه فصل چهارم
قسمت پنجم
همان‌طوری که قبلاً یاد آور شدم که نویسنده نسبت به سه فصل دیگرِ این کتاب در فصل چهارم تلاش خاصی انجام نداده است، باید اذعان کنم که در این فصل تلاش صورت گرفته است که در ذهن مخاطبان، تظاهرات‌ها و گردهمایی‌های جنبش روشنایی نه ابزاری برای تحقق عدالت اجتماعی بلکه مانور سیاسی و یا هم هدف اعضای شورای عالی مردمی تعریف شود. 

 
تاریخ انتشار: 
1398/02/20

برگردان: عرفان ثابتی

حسینه شیرزاد 

 

وقتی هواپیما فرودگاه کابل را ترک کرد و در آسمان اوج گرفت، هول و هراس، و به‌ویژه ترسم از سفری طولانی و نامعلوم، افزایش یافت. از این که خانواده، دوستان و کشورم را ترک می‌کردم اندوهگین بودم. گمان می‌کردم که پس از رسیدن به کشوری امن در مدتی کمتر از سه ماه می‌توانم شغل روزنامه‌نگاری را از سر بگیرم. اما متأسفانه این طور نشد.

محمد مرادی 

اگر از شهر قندهار قصد کنید به منطقه «خاکریز» بروید، پس از طی ۳ کیلومتر مسافت، نخست باید گردنه یا «کوتل بابا‌صاحب» را در شمال‌غرب شهر پشت سر بگذارید و از این لحظه به بعد، شما وارد ولسوالی «ارغنداب» شده‌اید. پایین‌تر از زیارت «سیدحسن ابدال» مشهور به «بابا ولی»، مسیر باریکی واقع شده که به رودخانه ارغنداب منتهی می‌شود.

تاریخ انتشار: 
1398/02/19

برگردان: عرفان ثابتی

روث میکائلسون

پارسال وقتی سِهام بن سِدرین، رئیس «کمیسیون حقیقت و کرامتِ» تونس، برای سخنرانی به مجلس رفت، هیاهوی نمایندگان مانع از شنیدن صدایش شد.

سیاستمداران روی میزهای چوبی می‌کوبیدند و فریاد می‌زدند؛ برخی ایستاده بودند و با انگشت به او اشاره می‌کردند و اتهام می‌زدند. وقتی سروصدا بیشتر شد، بن سدرین مجلس را ترک کرد. نمایندگان کف زدند و هورا کشیدند.

به نوشته‌ی هفته‌نامه‌یژون افریک، «بعضی او را مبارزی محترم و برخی دیگر فرصت‌طلبی جذاب» می‌دانند. اخیراً یوسف شاهد، نخست‌وزیر تونس، او را مقصر «ناکامیِ عدالت انتقالی» شمرده است.

 

اگر کسی سیاست شما را در قبال ایران نداند، آیا چنین سیاستی اصلا وجود دارد؟ از پنج سناریوی ممکن علیه ایران، کدام سیاست محتمل تر است؟ حتی محتمل ترین سیاست ها نیز می تواند به جنگ منتهی شود.

اکبرگنجی

استفان والت، استاد روابط بین الملل دانشگاه هاروارد

فارن پالیسی

هدف دولت ترامپ در مسئله ایران چیست؟ ماه هاست که تلاش های دولت ترامپ را داریم می بینیم، از جمله بیانیه جان بولتون مشاور امنیت ملی که از اعزام یک ناو هواپیمابر به خاورمیانه در واکنش به تهران خبر داده بود. من همچنان نمی توانم بفهمم که اینها دنبال چه هستند. این تا حدی بدین خاطر است که دونالد ترامپ از اینکه غیرقابل پیش بینی است، لذت می برد و اینکه دولت در هرج و مرج او، یا ناتوان است یا حاضر نیست که توجیه روشنی برای بسیاری از تصمیم گیری هایش ارائه کند. اگر هیچوقت به کسی نگویید که دقیقا می خواهید چه بکنید، برای سایرین دشوارتر است که در آینده شما را مقصر بدانند. بنابراین ما مجبور هستیم که اهداف دولت را خودمان حدس بزنیم. در ادامه بهترین حدس هایی که می توانم بزنم را اشاره کرده ام:

 
۵ می ۲۰۱۹

برگردان: عرفان ثابتی

اِلیس ناتسِن

در روزهای پس از بمباران اتمی هیروشیما و ناگازاکی توسط آمریکا، سر و کله‌ی زن مرموزی در مطبوعات پیدا شد. روزنامه‌ها به مردم گفتند که یک «تبعیدیِ رایش سوم» یا به تعبیر معنی‌دارتری، یک «زن یهودی فراری» اسرار هسته‌ایِ لازم برای استفاده‌ی نظامی از اورانیوم را ربوده و از آلمان نازی گریخته است. دکتر لیز مایتنِر، فیزیک‌دان هسته‌ای، یک‌شبه به شهرتی زودگذر دست یافت و مطبوعات از او با عناوینی همچون «مادر یهودی بمب اتم» و «دانشمند پناهنده‌ی قهرمانی» یاد کردند که مانع از دستیابی نازی‌ها به سلاح هسته‌ای شد.

 

 
پل بلومفیلد
برگردان: پویا موحد
 
 
عقل سلیم چنین اقتضاء می‌کند که نگذاریم قضات پرونده‌های خود را قضاوت کنند. اما اگر بخواهیم به خودشناسی برسیم، همه‌ی ما باید دقیقاً همین کار را بکنیم: ما برای شناختن خود، باید درباره‌ی خود قضاوت کنیم. با اینکه معمولاً عدالت را یک فضیلت مرتبط با ترتیبات اجتماعی یا مؤسسات سیاسی در نظر می‌گیریم، کشور آمریکا اخیراً ضمن تماشای جلسه‌ی کسب رأیِ اعتماد برای یک قاضی دیوان عالی کشور، شاهد جنبه‌ی اول-شخصِ این فضیلت (یعنی عدالت‌ورزی در حق خویش) بود.
 
تاریخ انتشار: 
1398/02/11
اریک چِیس
برگردان: هامون نیشابوری
اغلب مردم آمریکا درباره‌ی روز جهانی کارگر در روز نخست ماه مه (جشن بهار) چیزی نمی‌دانند. بسیاری تصور می‌کنند روز تعطیلی است که کشورهای کمونیستی مانند کوبا یا شورویِ سابق آن را گرامی می‌داشتند. اکثر آمریکایی‌ها نمی‌دانند که «جشن بهار» ریشه در کشور آمریکا دارد و به اندازه‌ی بیسبال و پای سیبْ آمریکایی است و در جشن پیشامسیحیِ «بلتِین»، گرامی‌داشت تجدید حیات و باروری، ریشه دارد.

حامد نیک اندیش
علیرغم تحریم لویه جرگه مشورتی صلح از سوی اجماع رهبران جهادی اما به یکباره سر و کله شیخ الحدیث سیاف در این جرگه پیدا شد و با مداری بازی اشرف غنی به ریاست لویه جرگه منصوب گشت. پرسش اما این است که سیاف چگونه صف یاران سنتی دوران جهاد و مقاومت اش را شکست و با خیانت به آنان یکشبه به جرگه حاکم جائری پیوست که خود بر عدم آشنایی وی با اصول و مناسک اولیه اسلامی و عناد وی با جهاد و رهبران جهادی آگاه است؟! پاسخ این است که سیاف به زعم خود با یک تیر دو فاخته را شکار کرده است؛ هم به امکانات و امتیازات دولتی دست یافته و هم پیوند دیرینه خود با جریان سلفی – تکفیری را احیا کرده است.
 
 
بسم‌الله رنجبر
یکی از اعضای ارشد شورای عالی مردمی جنبش روشنایی
فصل چهارم

فصل چهارم کتاب کوچه بازاری‌ها به جنبش روشنایی اختصاص یافته است. در این بخش، نویسنده تلاش کرده است که جنبش روشنایی را از آوان شکل‌گیری تا خزان ۱۳۹۶( ختم مذاکرات جنبش- حکومت)مورد غور و بررسی قرار دهد. در این فصل، نویسنده خلاف فصل‌های قبلی که تلاش بسیاری به خرج داده بود تا اطلاعات زیادی جمع آوری کند، به اطلاعات دست داشته خودش ولو ناقص، بسنده کرده و در مواردی هم که مراجعه کرده است، صرف به کسانی بوده که یا با خادم کریمی رفیق بوده ویا همسو.