به مناسبت دهه عدالت (13 - 22 حوت)، بیست و پنجمین سالیاد شهادت استاد مزاری و یاران فداکارش

به نام خداوند توانا و دادگر
هموطنان عزیز!
دو و نیم دهه قبل در کشور ما مقاومتی شکل گرفت که داعیه برابری حقوق شهروندی داشت، همگان را به عبور از تاریخ پر از انحصار و ستم فرا می خواند، مساله آن پذیرفته شدن مطالبات اساسی مردم بود، در فضای نامطلوب آن روز داعیه پر هزینه برابری حقوق زن و مرد را مطرح می کرد، هدف مبارزه اش را احقاق حق تعیین سرنوشت برای همه شهروندان کشور تعریف کرده بود و برای اداره سالم کشور طرح داشت.

به نام خداوند توانا و دادگر
هموطنان عزیز و عدالتخواه!

یکی از دلایل اصلی حرکت قهقرایی این سرزمین در سده اخیر، تبعیض و بی عدالتی بوده است. همه شاهد بودیم که چگونه تبعیض گسترده و سیستماتیک حکومتی باعث شد که حتی حاکمانی که خود را به ظاهر منتخب و وام دار رای و حمایت مردم می دانند و معاش شان از دست رنج مردم تامین می شود، تمام قد و بی شرمانه در مقابل مطالبات بر حق مردم در پروژه ملی لین انتقال برق 500 کیلوولت ایستادند و با به کار گیری از انتحاری های اجاره ای دست به قتل عام مردم زدند تا صدای عدالتخواهانه جنبش روشنایی را خفه کنند. اما همراهی و همصدایی بی نظیر شما مردم عدالتخواه و آزاده و حمایت تاریخ سازتان از جنبش روشنایی باعث شد تا بزرگترین جنبش مدنی در طول تاریخ این سرزمین دوباره از میان خون و خاکستر برخیزد و خواب از چشم خونخواران ارگ نشین برباید. حمایت های مالی شما عدالتخواهان از سراسر جهان و مدیریت مثال زدنی این کمک ها برای تداوی مجروحین، حمایت مالی از خانواده های شهدا و پیشبرد برنامه های عدالت خواهانه و پس از آن برگزاری صدها تظاهرات و گردهمایی توسط جنبش روشنایی در چهارچوب پالیسی گفتگو با جهان تقریبا در همه کشورهای خارجی تاثیرگذار در افغانستان از دستاوردهای عمده جنبش روشنایی بوده است.