14 October 2018
علی سروری
اگر به رهبری سیاسی، اجتماعی و اقتصادی بیاندیشیم، رهبری در واقع یک فرایند اجتماعی است، که در این فرایند، نه تنها ظرفیت واستعداد شخص رهبرِ سیاسی، از اهمیت بسزایی برخوردار است؛ بلکه کارکرد تیمی و جمعی رهبران اجتماعی بیشتر از پیش تأثیر گذار می باشد. چه این که در زمانه‌ی ما رهبری فردی کار ساز نبوده است و پاسخ گوی نیاز مندی ها زمان و جوامع مدرن نیز نمی‌باشد.
بنابراین، ما امروز، در سازمان های اجتماعی، نهاد های سیاسی، سازمان‌های اقتصادی، مراکزِ اداری و نهاد قانونگزاری، به رهبران و مدیرانِ کاردان و شایسته، ضرورت داریم. رهبرانی که بتوانند، مطابق شرایط زمان و مکان، نهادهای اداری جامعه ما را رهبری کنند. با تأسف باید گفت؛ تاهنوز جامعه ما رهبران لایق و شایسته‌ای در رأس قدرت و اقتدار سیاسی نه تنها نداشته، بلکه می‌توان گفت، فاقد رهبران لایق و شایسته در هرم رهبری سیاسی و اجتماعی و اقتصادی کشور بوده است. رهبران برجسته‌ای که توانمندی و ظرفیت آن را داشته باشند، که تصمیم های بزرگ اتخاذ کنند و جامعه‌ی ما را به سوی توسعه و پیشرفت سوق دهند. پس لازم است که ما در انتخابات پیش‌رو، تلاش کنیم، که رهبرانِ شایسته و لایق را تشخیص دهیم و به کسانی رأی دهیم که واجد شرایط رهبری سیاسی باشند و یا حد اقلِ از شاخص های رهبری را برخوردار باشند. دانشمندان و پژوهشگران علوم سیاسی امروز، ویژگی‌‌هایی را برای رهبران بزرگ سیاسی، اجتماعی و اقتصادی ارائه کرده اند که توجه خوانندگان را به آن معطوف می‌دارم:
1. یک رهبر سیاسی باید از صداقت در کردار و صراحت در گفتار برخوردار باشد؛
2. از جمله ویژگی‌های یک رهبرِ سیاسی مدبر، این است که از ظرفیت و توانمندی بالایی برخوردار باشد، که بتواند از عهده‌ی نمایندگی مردم در پارلمان و نهادهای دولتی برآید؛
3. یک رهبرسیاسی-اجتماعی دارای فضایل اخلاقی و کرامت انسانی بوده و از عزت نفس بهره مند باید باشد، تا در قبال حوادث چون کوه استوار بایستد و به ثمن بخس رأی مردم خود را حراج نکند؛
4. یک رهبرسیاسی خردمند، از ظرفیت و توانمندی بالای در برقرار کردن روابط با نهاد‌ها، سازمان‌های سیاسی، فرهنگی و مردم برخوردار باشد، یعنی مهارت در گفتمان ها و تعامل سیاسی داشته باشد؛
5. از جمله ویژگی‌های یک رهبر سیاسی برجسته و شایسسته، اعتماد به نفس، و قدرت در تصمیم گری است. به این معنی که به وقت لازم تصمیم لازم بگیرد و بحران‌ها را مدیریت کند.
6. یکی از شاخص‌های رهبری لایق و برجسته، رفتار نیک، گفتارنیک و پندارنیک است؛
7. رهبران شایسته، در أمور سیاسی مبتکر و خلاق اند؛
8. یک رهبر بزرگ و خردمند، متعهد به آرمان و اهداف سیاسی سالم اند؛
9. یک رهبرشایسه و متعهد، از توانایی الهام بخشیدن و انگیزه دادن به جنبش‌های مدنی و اصلاحات برخوردار بوده و تحسین مردم را بر می‌انگیزاند؛
10. زمامدار و رهبر سیاسی لایق، از بصیرت عالی و حس ششم قوی بهره مند بوده، جهان پیرامون خود و وضعیت سیاسی را با دید ژرف ارزیابی می‌کند.
بنابرآنچه تذکر رفت، بسیاری از کاراکترهایی که خود را برای پارلمان این دور از انتخابات کاندید کرده‌اند، در واقع واجد شرایط ده‌گانه به تمام معنی نخواهند بود. از طرفی می توان گفت تعریف یک نماینده‌ی برجسته، در شرایط کنونی، در هاله‌ای از ابهام محفوف است؛ اما حداقل می‌توان‌گفت، برخی از این ویژگی‌ها را کاندیداهای فعلی دارا هستند، که می‌توانند در آینده وکیل و رهبر سیاسی خوب باشند.
از آنجایی که من در انتخابات کنونی حضور نداشته ام و اگر حضور می داشتم و واجد شرایط رأی می‌بودم، رأی خود را به صندوق‌های رأی محترم آقایان بهزاد، ناجی، امید، ناصری، مهدوی، و رحمانی نمی‌انداختم؛ بلکه به کاندیدای دیگری می‌انداختم، که فردا در پارلمان در کنار آنان می‌بود، تا ما در پارلمان در جهت منافع مردم، صدای قوی تری عدالت خواهی و انکشاف متوازن می‌داشتیم. زیرا برای من تا جایی روشن و آشکاراست، کسانی که ده سال تمام تجارب مبارزات سیاسی و پارلمانی، و سه سال مبارزه برای عدالت اجتماعی، در جنبش روشنایی -که بزرگترین جنبش مدنی در تاریخ سیاسی کشور بوده، داشته اند،- جایی هیچ گونه تردید نیست، که از محبوبيت لازم اجتماعی برخوردار اند و به پارلمان آینده راه یافته، کرسی‌های پارلمان را از آن خود می سازند. گیرم اگر از محبوبيت لازم برخودار نباشند، باید خود را برای رهبری اجتماعی آماده سازند و تا به مدارج کمال رهبری اجتماعی دست یایند و مورد پسند و اعتماد مردم خود قرار گیرند.
بنابراین، به جایی این که من یک رأی خود را استعمال کنم، ما می‌توانیم از رأی خود به بهترین وجه هزینه کنیم، تا توانسته باشیم، کاندیدای محبوب و مورد نظر خویش را در گستره وسیع تری حمایت کنیم. کسانی که بتوانند فردا در تصمیم گیری های کلان سیاسی تأثیر گذار باشند و از عهده‌ی سازوکارهای سیاسی در پارلمان به وجه احسن برآیند.
ما در آسترالیا، بیشتر از ۲۲ هزار جمعیت داریم که همه به زبان هزارگی صحبت می‌کنند، بسیاری از این افراد در شهر کابل، یک یا دو نفر از اعضای فامیل شان واجد شرایط رأی دادن هستند، بدون این که ما مناطق روستایی را در نظر بگیریم، پس ما می‌توانیم نقشِ فعال در تشویق و ترغیب آنان بازی کنیم، تا رأی شان را به کاندیداهای مطلوب ما استعمال کنند و می توانیم کسانی را که برگ برنده‌ای در انتخابات ندارند، وادار کنیم که از پراکندگی رأی مردم ما پرهیز کنند و بگذارند نمایندگان و صدای های رسا و تأثیر گذار جامعه ما به پارلمان آینده راه یابند. من اميدوارم مردم ما از این درایت و هوش سیاسی برخوردار شده اند، که رأی شان را متمرکز ساخته، از پراکندگی آراء که به نفع مردم ما نیست جلو گیری نمایند و فقط به کاندیداهای شایسته و لایق رأی دهند.
به امید پیروزی یاران روشنایی و عدالت خواهان اجتماعی!