تاریخ انتشار: 

1399/01/08

پیتر کرِکو 

پاتریک سیچرل

نظریه‌های توطئه و شایعات اغلب به دنبال وقایع منفی شیوع پیدا می‌کنند، به ویژه اگر این وقایع جدید و تا اندازه‌ای ناشناخته باشند. این دقیقاً همان اتفاقی است که در رابطه با ویروس کرونا روی داد.

این مسئله چیزی فراتر از سایت‌های انتشار اخبار ساختگی و ‌تله‌کلیک بود. در حالی که پلیس مجارستان با برخی از سایت‌های انتشار اخبار ساختگی برخورد سفت و سختی داشت اما حکومت مجارستان، به ویژه در مرحله‌ی نخست شیوع این همه‌گیری، در تلاشی سخت برای مقصریابی و فرافکنی، از امپراتوری رسانه‌ای خود برای انتشار اخبار ساختگی درباره‌ی منشأ و علل این بحران استفاده می‌کرد.

"کووید-۱۹ چیست؟" عنوان مقاله علمي است از دانشمند و محقق موفق جامعه مان، استاد دانشكده طب و صحت دانشگاه سيدني - دكتر علي عظيمي. لطف نموده بخوانيد و براي آگاهي دهي دقيق از ويروس كرونا و خطرات و وقايه آن به اشتراك بگذاريد.

پيش گفتار 

دكتر علی عظیمی فارغ‌التحصیل سال ۲۰۱۹ دوره‌ی دکترا از دانشگاه سیدنی است. مدت یک سال می‌شود که به عنوان محقق و پژوهش‌گر در دانشکده‌ی پزشکی دانشگاه سیدنی کار می‌کند. کارهای تحقیقاتی‌اش بیش‌تر روی سرطان پوست و امراض التهابی متمرکز است. او همچنین در قسمت تدریس شاگردان دوره‌ی لیسانس و راهنمایی شاگردان دوره‌ی فوق‌لیسانس و دکترا در دانشگاه سیدنی فعالیت می‌کند.

تاریخ انتشار: 1399/01/04

استیفن ام. والت

رویکرد رئالیستی (واقع‌گرایانه) به سیاست بین‌المللی و سیاست خارجی وقتش را چندان صرفِ موضوع بیماری‌های بالقوه فراگیر مثل شیوع کووید-۱۹ نمی‌کند، البته اگر اصلاً گوشه‌ی چشمی به آن داشته باشد. بی‌تردید، هیچ نظریه‌ای همه‌چیز را تبیین نمی‌کند و کانون توجه رئالیسم بیش از هر چیز عبارت است از اثرات محدودکننده‌ی هرج و مرج یا فقدان دولت و نظام حاکم، این‌که چرا قدرت‌های بزرگ برای برتری و سبقت گرفتن با هم رقابت می‌کنند، و موانع پایدار برای همکاری مؤثر میان دولت‌ها. این رویکرد چیز زیادی درباره‌ی انتقال ویروس میان نوع انسان و حیوان، شناخت بیماری‌های مسری یا بهترین روش‌های رعایت بهداشت عمومی نمی‌گوید. بنابراین، نباید از یک رئالیست توقع داشته باشید که به شما بگوید آیا باید دورکاری از خانه را آغاز کرد یا نه.

امر به معروف و نهی از منکر، به لحاظ موضوع و مضمون و بیشتر به لحاظ پیامدهای عملی آن، از پرمناقشه‌ترین موضوعات شرعی و فقهی در طول تاریخ اسلام بوده اما پرسش اساسی این است که، حداقل در جهان کنونی،  فریضه‌ی امر به معروف و نهی از منکر، چگونه عملی خواهد بود؟ چرا باید امر به معروف و نهی از منکر واجب شرعی شمرده شود؟

درآمد

در چهارچوب طبقه‌بندی موجود فقهی، فرع «امر به‌ معروف و نهی از منکر» در شمار «فروع دین» به حساب می‌آید. این دوگانه، معمولاً پس از نماز، روزه، حج، زکات و جهاد طبقه‌بندی شده و به عنوان یک فریضه ذیل مبحث جهاد مورد بحث قرار می‌گیرد. امر به معروف و نهی از منکر، به لحاظ موضوع و مضمون و بیشتر به لحاظ پیامدهای عملی آن، از پرمناقشه‌ترین موضوعات شرعی و فقهی در طول تاریخ اسلام بوده و به ویژه در حکومت‌های شرعی و یا متشرع، این «فریضه» بیشتر مورد توجه بوده و در باره‌ی آن سخنان و آرای فراوان اظهار شده و می‌شود. در روزگار ما حکومت‌هایی چون طالبان در افغانستان، داعش (به ویژه در دوران اقتدار سیاسی در عراق و سوریه)، جمهوری اسلامی ایران و حتی عربستان، بیش از دیگران درگیر موضوع فقهی و شرعی این فریضه و چگونگی و چرایی اجرای آن بوده و هستند. گفتنی است که همین موضوع با عنوان «شایست و ناشایست» در عصر ساسانی نیز مطرح بوده و در این‌جا می‌توان به کتابی تحت همین عنوان اشاره کرد که با تصحیح و ترجمه‌ی کتایون مزداپور در سال 1369 در تهران چاپ و منتشر شده است.   

بسم الله رنجبر عضو شورای عالی مردمی جنبش روشنایی
ادامه فصل چهارم
قسمت پنجم
همان‌طوری که قبلاً یاد آور شدم که نویسنده نسبت به سه فصل دیگرِ این کتاب در فصل چهارم تلاش خاصی انجام نداده است، باید اذعان کنم که در این فصل تلاش صورت گرفته است که در ذهن مخاطبان، تظاهرات‌ها و گردهمایی‌های جنبش روشنایی نه ابزاری برای تحقق عدالت اجتماعی بلکه مانور سیاسی و یا هم هدف اعضای شورای عالی مردمی تعریف شود.