نویسند: شاولی شاخص صالحی
 
گزارش از مراسم دومین سالیاد شهدای میدان روشنایی در شهر قم
 
دیروز؛ پنج شنبه 97/5/5 ش. ساعت 5 تا 7 شهر قم، فرهنگ سرای جوان، شاهد برگزاری مراسم دومین سالیاد شهدای میدان روشنایی(دهمزنگ) بود.
بانیان این مراسم؛ علما وطلاب حوزوی و دانشگاهی، دانشگاهیان و دانشجویان، دانش آموزان، انجمن پژشکان مهاجر، مقیم ایران، تجار و کسبه کاران، فرهنگیان و ورزشکاران، بانوان و دختران حوزوی و دانشگاهی و کارگران مهاجر ستاد مردمی جنبش روشنایی مقیم قم بودند که توانستند از دو سه هفته پیش، با هماهنگی و همدلی تمام و با فعالیت و تلاش شبانه روزی موفق به برگزاری این مراسم باشکوه، جامع، با کیفیت و کمیت عالی شوند.
در این مراسم با شکوه، تصاویر شهدای میدان روشنایی در بنر بزرگی چاپ شده، در معرض دید مهمانان و در جلوی سِن در داخل فرهنگ سرای جوان نصب شده بود. خوشنویسان، عکاسان، شاعران، فیلمبرداران و...هرکدام سهم گرفته، فعالیت خالصانه و عاشقانه داشتند که به جذابیت مراسم افزوده بود.
مدیریت و نظم بی نظیر مراسم سالیاد، در بیرون و درون فرهنگسرا از سوی نیروهای ستاد مردمی تحسین و توجه مهمانان را به خود جلب کرده بود. پوسترهای تبلیغاتی- هنری، با محتوای شعارهای عدالت خواهی، سخنان و وصایای شهدای میدان روشنایی نیز در معرض دید مهمانان قرارگرفته بود.
سالن فرهنگ سرای جوان که گنجایش دوصد نفر را دارد هم سالن همکف و هم طبقه بالایش در ساعت اول مراسم، از مهمانان پر شده بود! در ساعت دوم مهمانان در راهروها و دم در ورودی ایستاده بودند و عده ای به خاطر نبود جا و هوای گرم قم بازگشتند.
من چهل دقیقه دیرتر از شروع مراسم رسیدم
از برنامه های افتتاحیه و استماع شعرهای روشنایی محروم شدم!خودم هم از خوانش دوبیتیهای پیوسته ام که به مناسبت دومین سالیاد شهدای میدان روشنایی گفته بودم بازماندم!
وقتی رسیدم به سالن فرهنگسرا صندلی ها پر شده بود و یک صندلی سیاری را دوستان در اختیارم قرار دادند و در کنار یک دوست هم لباسی و روحانی ام در منتهی الیه جمعیت به سمت در ورودی سالن نشستم.
در همین زمان مجری برنامه (علی رضا خاوری) دانشجوی فعال با کت وشلوار سرمه ای و شیک با لهجه شیرین کابل پشت استیژ قرار گرفت و ما را دعوت کرد به دیدن و استماع نوای دمبوره و موسیقی گروه هنری که واقعا با اجرا و شعرهای حماسی شان همه حاصرین را مغموم و مسحور شان ساخته بودند.
پس از آن بهره بردیم از دکلمه ای خوب گروه سه نفری (یک آقا و دو بانو) صدا پیشگان، که حوادث تلخ و تاریخی تبار و مردم ما را از نسل کشی عبدالرحمان گرفته تا گلوی بریده شده تبسم و تکه پاره شدن شهدای میدان روشنایی را بسیار گیرا، هنرمندانه و جذاب روایت کردند.
بعد گروه سرود نوای آشنا (سه خواهر هنرمند- اکرمی ها) با خوانش سرود شعر بیداری(فریادشو! فریادشو!) دکتر مصطفی خرمی، جلسه را در شور وشوق رهایی فرو برد وهمگی با دست زدن ممتد تشویق شان کردند.
پس از این برنامه، آقای فیاض نماینده ستاد مردمی تهران مقاله زیبای شان را در مورد انسجام و اتحاد مردم ما و رهروان راه شهدای جنبش روشنایی به خوانش گرفت.
بعد از ایشان از خاطره گویی جانباز میدان روشنایی اصغر سروش استفاده بردیم و خاطره دوم اسد را از زبان ایشان به گونه ای شنیدیم که خود را لحضه ای در میدان روشنایی و در آن تراژدی غمبار دیدیم.
قبل از بیانات مهمان ویژه مراسم گروه موسیقی متشکل از شش هنرمند سه نفر آقا با انضمام سه خواهر هنرمند اکرمی ها از گروه نوای آشنا برنامه زیبای موسیقی شان را با دمبوره و خوانندگی شعرهای حماسی توسط یکی از خواهران گروه نوای آشنا انجام دادند.
پایان بخش مراسم، سخنرانی زیبا، رسا و گیرای وکیل محبوب مردم ما در پارلمان، صدای رسای عدالت خواهی، پیشاهنگ فعال و تاثیر گذار جنبش روشنایی احمد بهزاد،مهمان ویژه بود. ایشان با بیان رسا و دلنشین خود ابتدا از برگزارکنندگان محفل دومین سالیاد شهدای جنبش روشنایی در شهر قم (ستاد مردمی جنبش روشنایی قم)، کشور میزبان، و از حضور تمامی شرکت کنندگان(خواهران و برادران) در جلسه تشکر نمودند. سپس با صحبت های شان با این پرسش اصلی؛ چرا جنبش روشنایی؟ به دلایل شکل گیری جنبش روشنایی، سوالات و انتقادهای که به جنبش روشنایی وارد کرده اند به تفصیل پاسخ داده و مستمعین را در جریان ریز و درشت قضایا و مسائلی جاری در کشور و اعمال تبعیض و تمامیت خواهی سپیدار! که در به وجود آوردن جنبش روشنایی دخیل بوده است قرار دادند که ان شاءالله ماحصل صحبت های ایشان در پیست جداگانه در این صفحه قرار داده خواهد شد.
راستی یادم رفت بگویم اگر به شعر خوانی می رسیدم حتما شعر زیر را برای دوستان و حضار گرامی می خواندم:

دو سال یاد شهیدان روشنایی
تمام همّ یاران روشنایی!
به قوریغ از شقایق های پرپر
به سر فکر جوانان روشنایی!

قسم بر آسمان روشن علم
هزاره! کهکشان گلشن علم!
به روی دهمزنگ این دیو تبعیض
شده شمشیر تیز و جوشن علم!
عدالت آرمان روشنایی است
تبسم واژه شعر رهایی است!
ز درد فرق و تبعیض سپیدار
خیابان در خیابان همصدایی است!

بیا ای هموطن آزاد باشیم
دور از جهل و ز علم آباد باشیم!
بسازیم این وطن را خانه ای هم
به یکرنگی همه دلشاد باشیم!
ش.ص.شاخص. قم.