حسن رضایی ۱۰ آپریل ۲۰۲۰

شما برای رسیدن به هدف امیدوار هستید، یعنی اراده کرده اید که به هدف تان برسید. برای رسیدن به هدف و یا اهداف خود را توانمند می سازید. در واقع، تفاوت خوش بینی با امیدواری در همین نکته نهفته است. بنابراین، تاکتیک، استراتژی (کوتاه مدت، میان مدت و دراز مدت) برای رسیدن به مقصد و هدف نیاز و ضرورت است.

به عنوان مثال شما به عنوان یک کارشناس و دکتر متخصص می خواهید با بیماری کرونا مبارزه کنید، نخست باید بیماری را خوب تشخصیص بدهید و علت آن را در بابید. که این بیماری توسط باکتریاپدید آمده است یا ویروس. آنگاه تمام گزینه های علمی و تجربی را با ابزار و سایل مدرن برای تشخیص آن باید بکار برده باشید و علائم آن را قبلا از تداوی شناخته باشید و دوای آن، تشخیص داده شده باشد تا شما به هدف تان که صحت بیمار باشد دست بازید در غیر آن، باید راه و گزینه جدیدی را جست و‌جودکنید. کارهای فردی و اجتماعی و مبارزه با بیدادگری، استبداد، بی عدالتی و تبعیض نیز از این قاعده مستثنا نیست. شما امیدوار هستید، در سایه نظام جمهوری فدرال می توانید، به عدالت اجتماعی، انکشاف متوازن و رفاه اجتماعی تأمین می شود؛ اما برای رسیدن به این اهداف مبارزه می کنید. مبارزه هم سازمان یافته، با درک موقعیت، تشخیص شرایط و اوضاع، با تئوری، استراتژی و تاکتیک ها انجام می شود. دیگر این که مبارزه در چه چارچوب و چوکات باید باشد تا بتوانید بسیج عمومی و یا انقلاب اجتماعی را به وجود بیاورد که در این صورت مبارزه یا رادیکال می شود یا مسالمت آمیز و مدنی. در نتیجه، معلوم شد که امیدواری، در‌واقع، کنش با ارداهٔ انسان، برای رسیدن هدف است. به تعبیر دیگر، مولفه های توانمندی well - power و مؤلفه های قدرت یافتن در مسیر way-power باهم امیدواری را می سازد. امیدوار بودن به آینده، با خوش بین بودن از این رو، متفاوت است. رسیدن به جمهوری فدرال، در واقع نیازمند به مبارزه پی گیر، سازمان یافته و هدفمند برای تغییر وضعیت نا هنجار و‌ نا مطلوب موجود است. با نشست و یا انتقاد کردن تنها امکان پذیر نیست. باید حرکت و عمل کرد. جهل و نادانی بدون علم و دانش زدوده نمی شود، باید دانش و علم را کسب کرد. تاریکی و ظلمت شب یاس و نا امیدی، در سپیدمان بیداری و در پرتو طلوع خورشید امیدواری روشن خواهدشد. خداوندگار سخن مولانا بارهٔ امیدواری می گوید:
گرچه هیچ نشانه نیست اندر وادی
بسیار امیدهاست در نومیدی
ای دل مبر امید که در روضه ی جان
خرما دهی، ار نیز درخت بیدی
~~~~~✦✦✦~~~~~
هرچند فراق، پشت امید شکست
هرچند جفا دو دست آمال ببست
نومید نمی شود دل عاشق مست
هر دم برسد به هر چه همت، دربست