چگونه یک مستبد قرن بیست و یکمی بسازیم؟ حکومت‌های استبدادی دوباره احیا می‌شوند و قدرتمندان امروزی از مجموعه‌ای از ابزار‌های جدید استفاده می‌کنند.

آدام گوپنیک

نیویورکر

اکبر گنجی

اکنون اجازه دهید دیکتاتور‌های جدید را ملاقات کنیم و ببینیم که آیا آنان مانند اسلاف خود هستند یا خیر. آیا اقتدارگرایانی که در جهان امروزین ما حضور دارند از "رجب طیب اردوغان" گرفته تا "ولادیمیر پوتین" بیش‌تر شبیه اسلاف قرن بیستمی خود هستند یا متفاوت از آنان می‌باشند؟

این یک پرسش دانشگاهی خوب است چرا که پاسخ آن پیامد‌هایی برای اعمال ما دارد. در یک روایت معمول موفقیت‌های یک جامعه لیبرال از جمله گسترش حقوق فردی و سود بردن از کثرت گرایی باعث واکنش شدید در میان بخش در معرض تهدید جمعیت (معمولا ائتلافی عجیب از طبقه فرودست و ارباب) می‌شود که مشتاق آن هستند تا مستبدی برخیزد و نیاز‌های آنان را برآورده سازد.

ادامه مطلب: چگونه یک مستبد قرن بیست و یکمی بسازیم؟

 آنگلا استنت؛ پژوهشگر بروکینگز  و افسر سابق اطلاعات ملی امریکا روسیه و اوراسیا

فارن پالسی

اکبر گنجی

ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه پیش از آغاز حمله به اوکراین چهار اشتباه محاسباتی بزرگ را مرتکب شد. او صلاحیت و کارآمدی نظامی اوکراین را دست کم گرفت و اراده اوکراینی‌ها به منظور مقاومت با آن را نیز دست کم گرفته بود. او هم چنین در این تصور که غرب پریشان قادر به اتحاد سیاسی در برابر حمله روسیه نیست و اروپایی‌ها و متحدان آسیایی ایالات متحده هرگز از تحریم‌های گسترده مالی، تجاری و انرژی علیه روسیه حمایت نخواهند کرد مرتکب اشتباه شد. با این وجود، پوتین یک موضوع را درست متوجه شد: او به درستی حدس زد که آن چه من از آن تحت عنوان "دیگران" یاد می‌کنم یعنی "جهان غیر غربی" روسیه را محکوم نمی‌کند یا تحریم‌هایی را علیه آن کشور اعمال نخواهد کرد. روزی که جنگ روسیه علیه اوکراین آغاز شد "جو بایدن" رئیس جمهور ایالات متحده گفته بود که غرب اطمینان کسب خواهد کرد که پوتین به یک "یاغی در صحنه بین المللی" تبدیل می‌شود، اما برای اکثر کشور‌های جهان پوتین منحوس و یاغی قلمداد نمی‌شود.

ادامه مطلب: غرب در مقابل همه: به جنگ سرد قرن بیست‌ویکم خوش آمدید.