دکتر حسین یاسا
چکیده:
تا هنوز رویکرد رهبری طالبان در پیوند با دولتداری، همان تمرکز گرایی، البته با سلطه خود آن ها بوده است. از مطالعات موردی بر می آید که آن ها هوادار ساختاری اند که در رأس یک «عالم دینی» باشد که از سوی یک شورای غیر انتخابی به گمان غالب، همان «شورای اهل حل و عقد»، انتصاب می گردد.
منبع: روزنامه ۸ صبح
گفت‌وگوکننده: حبیب حمیدزاده۱۱میزان , ۱۳۹۹
بخش اول
پرسش: از نظر شما هویت قومی چیست و برای اقوام چه اهمیت و ارزشی دارد؟
دکتر موسوی: خب، هویت قومی شناسه‌های فرهنگی، تاریخ، زبان، دین، عواطف، هنر، عنعنات و رسم و رواج‌هایی است که یک قوم را از دیگران متمایز می‌سازد، و این تازه یکی از خرده‌هویت‌ها است، ولی خرده‌هویت است، اما در یک محدوده ریز‌تر. در برابرش هویت کلان داریم. هویت کلان، هویت ملی است که در‌برگیرنده‌ی ده‌ها و صدها خرده‌هویت است، مثل هند. پس فرق هویت کلان و ریزه در‌بر‌گیرنده‌گی آن‌ها است. هویت کوچک دل‌بسته‌گی‌هایش، علایقش، گذشته‌هایش و… منحصر است به یک گروه محدود بشری. از بسا لحاظ با هویت کلان فرق نمی‌کند، ولی فرقش این‌جا است که هویت کلان همه‌شمول است و هویت قومی همه‌شمول نیست؛ فقط شناسه‌ی یک قوم است.
آیزاک چوتینر
برگردان: عرفان ثابتی
اِوِلین هموندز (Evelynn Hammonds)، رئیس دپارتمان تاریخ علم در دانشگاه هاروارد، در سراسر دوران فعالیت حرفه‌ای خود سرگرم مطالعه‌ی رابطه میان بیماری و نژاد بوده است. او کتابی درباره‌ی تلاش نیویورک، یک قرن قبل، برای مهار دیفتری، نوشته و اکنون مشغول تدوین کتابی شامل مجموعه مقالاتی درباره‌ی تاریخ نژاد، از جفرسون تا ژنوم‌شناسی، است. حوزه‌ی تخصصیِ هموندز امروز فوق‌العاده مهم است: هر چند هنوز داده‌ها کامل نیست اما اکنون در آمریکا نزدیک به یک سوم از مرگ‌ومیرهای ناشی از ویروس کرونا و 30 درصد از موارد ابتلا به این ویروس در میان آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار رخ می‌دهد و این در حالی است که این گروه تنها 13 درصد از جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند. هموندز اخیراً گفت: «این اتفاق جدیدی که در مورد این بیماریِ عالم‌گیر برای آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار رخ داده احتمالاً اتفاقی قدیمی است.»
گفتاری از آلبرت اینشتین
اگر منابع و ذخایر جهان به درستی تقسیم می‌شد و ما نیز چون بردگان اسیر دست نظریه‌ها و سنت های سرسخت اقتصادی نمی‌بودیم، بی‌گمان هم پول و کار و هم مواد غذایی به اندازه‌ی کافی برای همه وجود داشت. پیش از هرچیز، اما، نباید اجازه دهیم که از اندیشه‌ها و تلاش‌های سازنده‌ی ما جلوگیری به عمل آید و یا سؤ استفاده از فعالیت‌ها ما جنگی جدید تدارک دید‌ه‌شود. من نیز همانند متفکر بزرگ آمریکایی، بنجامین فرانکلین، بر این باورم که «هرگز جنگی خوب و صلحی بد و جود نداشته‌است.»
... جامعه هزاره در یک شرایط حساس و سرنوشت ساز سیاسی-اجتماعی قرار دارد و نیاز مبرم به اتحاد، همبستگی، همدلی و همدردی دارند و در واقع، کسی دیگری برایشان گریه نمی‌کند و به مثل معروف «کس نخوارد پشت ما جز ناخن انگشت ما» پس همبستگی جامعه هزاره، اعم از اهل سنت و جماعت، شیعه اسماعیلیه، شیعه دوازده امامی، دیگراندیشان، اساتید دانشگاه، روشنفکران و دانشجویان و... در این برهه‌ی حساس از تاریخ ضروری و لازمی است.