محراب الدین شجاع


اندک اندک به انتخابات پارلمانی نزدیک می‌شویم ، انتخابات از آنچه در تقویم می‌بینیم به ما نزدیک تر است و پیکارهای انتخاباتی روز به روز شدیدتر میشود.
انتخاباتی که مردم افغانستان مخصوصا هزاره و مشخصا هزاره سنی باید تصمیم بگیرند : تصمیم سرنوشت ساز، تصمیمی نه برای خود یا طایفه و قبیله؛ بلکه برای آینده ۵ ساله افراد یک نسل فراموش شده، چه کودک و چه پیر، چه مرد و چه زن ؛ تصمیمی که مشخص می‌کند آیا هم همچنان مورد استفاده ابزاری سیاسیون قرار گیریم و در گیر و دار هویت بمانیمیا راهی به سوی تکیه گاه سیاسی برویم.


تصمیمی که مشخص می‌کند آیا هزاره سنی وجود دارد یا خیر ؟
تصمیمی که مشخص می‌کند تلاش های چندین ساله و خون دل خوردن های ما بجایی خواهد رسید یا خیر!؟
و هزاران درد این گروه قومی زجر کشیده که قلم توان گفتنشان را ندارد...
اما چه می‌شود ما نسل تحصیل کرده، دانشجو و فرهنگی را که هنگام گرفتن این تصمیم نقش مهم و اثرگذارش وتمام درد ها را فراموش میکنیم و ملاک انتخابمان را به جاهای دیگر میبرم ، انتخاب را به بزرگان و افراد و صاحب منصبانی به عنوان رای میدهم که هیچ گونه تخصص و شناختی نسبت به درد ما و نسل ما ندارند!
اگر قرار باشد هر کسی دور هر نامزد باشد هیچ کس بالا نمی‌رود پس تکلیف چه خواهد شد! اما اگر تمام مردم، فردی که با پشتوانه مردمی و پس زمینه امیدوار کننده را انتخاب کنند یقیناً همه به مقصود خود خواهند رسید.
چقدر آشناست به گوش ما وعده‌ها و تحرکات اشخاصی که در روزهای جهاد، روزهای نه چندان دور ما را فریفته بودند...
و در جایی دیگر بسیار روشنگرانه مسئوولیت مردم را به عهده می گرفتند و در دشت رها می‌کردند....
مردم بالاخص هزاره سنی پشت هر نقابی که خوابیده ، باید تلاش خود را بکند، باید زحمت بکشد تا برای دوصد سال دیگر به زمین نخورد.
من مکرّر عرض کرده ‏ام که مسئله، مسأله‏ ى ما تخریب یک هویت نه؛ بلکه حق خواهی گروه محروم مردم است. همچنان که حق اسماء الهى است، دستیابی به آن نیز دستور الهی است. ما همیشه گفته ایم برای وصل آمده ایم و نه برای فصل ، بیایید اینبار این نسل محروم به پارلمان بفرستیم ، نسلی که با یکی هویت فرهنگی دارد و با یکی هویت خونی ، می تواند نقطه وصل برای آینده باشد ‌. نسلی که آبرو و حیثیت نام بزرگی را یدک می‌کشد.
برای دوست عزیزم حاجی صاحب غلام سخی پارسایی نامزد حوزه کابل برای پارلمان، آرزوی موفقیت می‌کنم و از اینکه نیستم تا در کنار باشم، محزونم .