حسن رضایی  

از آنجایی سهم بندی اشتراک کردن دانشجویان در امتحان کانکور، یک امر آشکار ا ضد حقوق بشری و در واقع وضع کردن قانون تبعیض آمیز و نهادینه تبعیض سیستماتیک است قانونی که مبائن با حقوق بشر و حقوق شهروندی و قانون شهروندی و قانون اساسی است؛ در آن جایی هیچ تردید و شکی هم نیست. اما پرسش اینجاست که ریشه و اساس اندیشه و فکر وضع کردن چنین قانونی از کجا و چه گونه تفکر، اندیشه، ایدئولوژی، و استراتژی ای منشأ می گیرد، برای ما مهم است تا آن رافهم کنیم.

براساس داده های تاریخ سیاسی معاصر و تجربه ها و کارکرد رژیم به رهبری اشرف غنی احمد زی نشان می دهد؛ که مبنای این گونه اندیشدن و طرح کردن سهم بندی کانکور، از افکار و اندیشه ی های راسیستی و فاشیستی منشأ گرفته و تولید شده است. بنابراین، زمامداران حاکم بر جامعه ما از این بیماری و سرطان اندیشه سال ها و قرن هاست که رنج می برند. این اندیشه ی رهرآگین زمامدان نا لائق، مافیایی و فاشیست، نه تنها افغانستان را برای انسان هزاره زندان ساخته است؛ بلکه تمام اقوام کشور اعم از پشتون، تاجیک، ترک و بلوچ نیز در مسلخ این گونه تفکر استبدادی قربانی شده اند. ما اگر خواسته باشیم، زنجیر و قفل زندان استبداد و تبعیض سیستماتیک را بشکنیم، باید برای آزادی و زندگی آرام و عادلانه مبارزه کنیم، باید این اندیشه ها و تفکر را از جامعه ریشه کن کرد و جامعه انسانی بنا نمود. باید با فکر و اندیشه هایی مبارزه کنیم ، که تولید قانون تبعیض آمیز و ظالمانه می کند و قلم هایی را باید شکست؛ که قانون ظالمانه می نویسند و آن را توشیح می کنند. نلسون ماندلا می گوید: