مریم شاهی 

حکومت افغانستان اعلام کرد که فرمانده علیپور به قید ضمانت آزاد شده است. در همین حال دفتر مطبوعاتی معاون دوم ریاست جمهوری با انتشار عکس از حضور فرمانده علیپور در دفتر معاونت دوم در قصر صدارت عظمی خبر داد. حکومت افغانستان از معترضان خواست که به خانه هایشان بازگردند.

آقای علیپور رهبری یک گروه مسلح را برعهده دارد. وی از حدود سه سال پیش وپس از کشته شدن شماری از غیرنظامیان هزاره توسط شورشیان مسلح مخالف دولت گروهی به نام «مقاومت مردمی» را شکل داده است.

وقتی معترضان با چشم خود آزادی فرمانده علیپور را دیدند به خانه‌هایشان بازگشتند و دقایقی بعد فیرهای شادیانه (تیراندازی‌) برای شادمانی را آغاز کردند. این فیرهای شادیانه با وحشت ساکنان کابل نیز همراه بود. پیش از این هم با خبر موفقیت‌های ورزشی از جمله پیروزی تیم کریکت، موجی از فیرهای شادیانه شهر کابل را در بر می‌گرفت. معترضان از ابتدای صبح زیر رگباری از گلوله‌ها از منطقه برچی در غرب کابل تا منزل معاون دوم ریاست جمهوری را راهپیمایی کردند و تا زمان آزاد شدن فرمانده علیپور به تحصن خود در مقابل خانه اقای سرور دانش ادامه دادند.

تظاهرکنندگان: از فردا زندگی را از سر می گیریم و خرابی های شهر را ترمیم می کنیم.

از سوی دیگر تظاهرکنندگان طی یک کارزار در شبکه‌های اجتماعی اعلام کردند که با پذیرش خواستشان از سوی حکومت و آزاد شدن فرمانده علیپور، اماکنی را که توسط معترضان در تظاهرات تخریب شده، ترمیم و بازسازی می‌کنند، شهر را تمیز خواهند کرد و زندگی معمولشان را از سر خواهند گرفت.

بسم الله تابان از مقام‌های پلیس این پیشنهاد را در بین کاربران شبکه های اجتماعی مطرح کرده بود که با استقبال کاربران مواجه شد و کارزاری برای این کار راه اندازی شد. اقای تابان از مردم خواسته بود که برای ترمیم غرفه سربازان رنگ ببرند و وسایل گرمایشی شامل کمپل/ پتو و وسایل اشپزی و خوراکی برای پوسته های تخریب شده ببرند.

ویس برمک وزیر داخله افغانستان در پایان روز دوشنبه در برنامه زنده طلوع نیوز از تلویزیون های خصوصی افغانستان حضور یافت و اعلام کرد که براساس توافق میان موی سفیدان و حکومت و پس از تکمیل تحقیقات ابتدایی به قید ضمانت آزاد شد.

فرمانده عمومی گارنیزیون کابل نیز از معترضان درخواست کرد که قبل از تجمعات، نیروهای امنیتی را در جریان قرار دهند؛ چون احتمال حمله از سوی داعش وجود دارد.

بیشتر بخوانید:

معترضان در کابل: اگر علیپور آزاد نشود، اعتراض‌مان را ادامه می‌دهیم

شاهدان عینی چه می گویند؟

در دو روز تظاهرات، صدها شهروند غرب کابل با شعارهایی مبنی بر اینکه علیپور حامی دولت و نظام افغانستان و جان مردم است و هیچ گاه در انفجار و انتحارها دستی نداشته است از حکومت افغانستان آزادی وی را درخواست کردند.

به‌گفته شاهدان عینی در روز اول تظاهرات، پلیس کابل به دو شیوه به پراکنده کردن تظاهرکنندگان و توقف راهپیمایی دست زدند ابتدا با اب پاشی های مداوم و سپس با شلیک های هوایی پی در پی و در انتها نیز مستقیما تظاهرکنندگان را مورد هدف قرار دادند.

به گفته آن ها در روز اول تظاهرات تعدادی از معترضان زخمی شدند اما در روز دوم، تظاهرات به خشونت کشیده شد و پلیس به طور مستقیم به مردم شلیک کردند که این بار تعدادی از تظاهرکنندگان کشته و بیش از ۲۰ تن زخمی شدند. مقام‌های دولت افغانستان آماری از زخمی‌ها و یا کشته شده‌های احتمالی تظاهرات این دو روز در کابل منتشر نکرده‌اند.

طبق گفته شاهدان عینی، تعدادی از معترضان با در دست داشتن سنگ و چوب و چماق به مقابله با پلیس پرداختند.

این اولین بار است که تظاهرات در این منطقه از کابل با برخورد مستقیم پلیس و تظاهرکنندگان مواجه می شود. در تظاهرات های گذشته تظاهرکنندگان با دسته های گل از نیروهای امنیتی افغانستان بابت تامین امنیت حرکت های مدنیشان قدردانی می کردند. پلیس کابل اعلام کرده است که در دو روز تظاهرات هشت پوسته پلیس را تظاهرکنندگان به اتش کشیده اند و ده ها پلیس زخمی شده اند اما شاهدان عینی زخمی شدن پلیس کابل را تایید نکرده‌اند.

محمد کریم خلیلی، رئیس شورای عالی صلح افغانستان، ژنرال دوستم، معاون اول ریاست جمهوری، احمد ضیا مسعود برادر احمد مسعود (فرمانده مشهور ضد طالبان ملقب به قهرمان ملی افغانستان) به بازداشت فرمانده علیپور واکنش نشان داده و از حکومت خواسته بودند که وی را از بند امنیت ملی آزاد کند.

چرا علیپور برای مردم مهم است؟

یکی از مسایلی که سوال هایی را در افکار عمومی ایجاد کرد، این بود که فرمانده علیپور به عنوان فرمانده محلی ضد طالبان در مناطق مرکزی شناخته می شود؛ چه کسی هست و چه چیزی باعث شده تا صدها باشنده/ شهروند کابل با وجود ناامنی ها به خیابان بیایند و برای آزادی وی تلاش کنند.

در اعلامیه امنیت ملی که صبح روز دوشنبه منتشر شد، آمده است: «عبدالغنی علی پور فرزند محمد در اوایل سال ۱۳۹۵ گروه مسلح غیرمسئول با کمیت ۱۵۰ تن تشکیل داد.»

در این اعلامیه آقای علیپور به باج گیری از زمینداران و شرکت‌های خصوصی، اخاذی و مسلح سازی افراد برای آزار و اذیت مردم متهم شده است.

چندی پیش، پس از حمله کماندوها بر محل اقامت آقای علیپور در ولایت غور، وی در گفت‌وگویی با یورونیوز گفته بود که برنامه بازداشت وی از سوی شورای امنیت ملی افغانستان از قبل طرح ریزی شده بود، در حالیکه وی همواره در تامین امنیت مناطق مرکزی همکار دولت افغانستان بوده است و برای تامین امنیت مردم سلاح برداشته و هیچ گاه در برابر نظام حاکم در افغانستان به جنگ نپرداخته است.

بیشتر بخوانید:

گفتگوی اختصاصی یورونیوز با «فرمانده علیپور» پس از متواری شدن از حمله کماندوها

یک جامعه شناس: سرخوردگی‌ها و عقده‌ها از حکومت باعث آمدن مردم به خیابان شده است.

امیر عظیمی، از شرکت کنندگان در تظاهرات و دانش آموخته جامعه شناسی در این باره به یورونیوز می گوید: «محبوبیت فرمانده علیپور را می توان از زاویه بی‌تفاوتی و بی‌مسئولیتی دولت به امنیت مردم، مورد تحلیل قرار داد. در چنین شرایطی کسی مانند فرمانده علیپور معروف به قوماندان شمشیر به‌خاطر مردم به پا می خیزد و در منطقه جلریز که مسیر رفت و آمد مسافران از کابل به بامیان است و به گذرگاه مرگ معروف است، امنیت مسافران را تامین می‌کند و در این راه جان خود را کف دستش می‌گیرد. این شخص در بین مردم جایگاه ویژه‌ای به‌دست می آورد و مردم با احساس قدردانی به خیابان می آیند، در واقع بی تفاوتی و بی مسئولیتی دولت، فرمانده علیپور را در بین مردم تبدیل به یک شخصیت "محبوب" کرده است.»

وی ادامه می دهد: «نمونه این حرکت را در روز اول تظاهرات مشاهده کردیم که در منطقه پل سوخته، وقتی پلیس به طرف مردم شلیک می‌کرد، جوانان تلاش داشتند که زنان و دختران را از منطقه دور کنند تا آسیبی نبینند؛ اما زنان گفتند که وقتی علیپور برای امنیت مردم، جان خود را به خطر می‌اندازد، جان ما با ارزش تر از جان علیپور نیست و ما در صف تظاهرکنندگان می‌مانیم.»

کابل در دهه های اخیر شاهد مهاجرت بسیاری از مردم از ولایات مختلف به سوی پایتخت بوده است، پایتخت نشینان در غرب کابل خویشان و بستگانی در ولایات مرکزی دارند که به نحوی حضور فرمانده علیپور را در تامین امنیت مناطق زندگی اجدادیشان و بستگانشان موثر می‌دانند. همزمان با تظاهرات در کابل، تظاهرات های مشابهی در دیگر شهرهای افغانستان از جمله هرات، بامیان، بلخ، دایکندی و غزنی برای حمایت از آزادی اقای علیپور براه افتاد.

محمد حسنی، جامعه شناس در این باره به یورونیوز می گوید: «تحلیل های عمیق‌تری که دولت‌ها توجه نشان نمی‌دهند این است که هیچ گاه مردم یک شبه دیوانه نمی‌شوند که دست به تخریب اماکن عمومی بزنند، جان‌شان را کف دست بگیرند و زیر رگبار گلوله به خیابان بیایند، بلکه سرخوردگی‌ها و عقده‌هایی از حکومت وجود داشته که باعث آمدن مردم به خیابان شده است.»

به‌گفته وی، آمدن مردم به خیابان به‌خاطر دستگیری یک فرمانده محلی در کوتاه مدت، حکومت افغانستان را تحت تاثیر قرار نمی‌دهد، جز اینکه اعتماد بخشی از جامعه را سلب کند و در انتخابات ریاست جمهوری باعث کاهش آرای تیم حاکم شود.

این جامعه شناس اضافه می‌کند: «مردم خشمگین شده‌اند و خشم خود را به‌صورت آتش زدن و خشونت نشان می‌دهند و این تظاهرات از یک جانب، حالت شورش را دارد و از جانب دیگر یک حرکت نیمه مدنی نیز محسوب می شود، در حالیکه در اعتراضات سال‌های گذشته مردم به طور مسالمت آمیز خواسته‌های خود را در تظاهرات ها اعلام می‌کردند.»

یکی از نگرانی‌های هواداران فرمانده علیپور این است که وی به سرنوشت فرمانده قیصاری، فرمانده مشهور ضد طالبان در شمال گرفتار نشود، اقای قیصاری از چند ماه به این سو در بازداشت امنیت ملی است. باشندگان/ شهروندان ولایت های شمال به طور گسترده ای برای آزادی اقای قیصاری تلاش کردند و تظاهرات زیادی را در شمال افغانستان برگزار کردند و این تظاهرات به پایان تبعید چند ماهه ژنرال دوستم از ترکیه به افغانستان انجامید اما فرمانده قیصاری آزاد نشد.

گزارش فوق و عکس از یورونیوز بر گرفته شده است:

https://fa.euronews.com/2018/11/26/afghanistan-government-the-commander-alipour-was-released?utm_medium=Social&utm_source=Facebook#Echobox=1543251085