طالبان تروریست از انسان هزاره هر روز به بهانه های مختلف قربانی می گیرند؛ اما زبان رسانه ها جهان لال شده و قلم های خبرنگاران بی مرز نسبت به انسان هزاره، شکسته اند. در داخل نیز خبرنگاران و شبکه های اجتماعی در این زمینه یا سکوت استراتژیک کرده؛ یا خیال نان و آب شان دارند که مبادا در این قحط سالی کرونا از دست بدهند. ازدره صوف کسی سخن نمی گوید و از قتل عام هفت نفر از یک خانواده، بی دفاع زراعت پیشه و مالدار که بیشتر شان جوان و خردسال بودند، توسط طالبان گزارشی در مطبوعات و رسانه های بروکاست داده نمی شود.
از طرفی، زمامداران فاشیست حاکم، در پی چور و چپاول دارایی عامه و کمک های خارج اند؛ حتی کمک هایی که برای پیشگیری از بیماری کرونا دریافت کرده اند. بنابراین، مردم بی دفاع افغانستان، به یک وضعیت دشوار و ورطهٔ هولناک قرار دارند. به این معنا که فاجعه انسانی بعید نیست که در کشور رخ دهد و به ویژه این فاجعه دامن گیر مردم بی دفاع و انسان هزاره بیش تر پیش شود. و مدعیان رهبری و زمامداری مردم هزاره نیز در گیرودار رقابت و‌نزاع برای رسیدن مقام و جاه اند و یکی بر دیگری در این رقابت منفی از هم دیگر، پیشی می گیرند و نه تنها مردم شان را فراموش کرده اند، بلکه با این وضعیت با سرنوشت مردم، خود و فرزندان شان بازی می کنند. بنابراین، در چنین وضعیت ناگوار و ناهنجار ملیت های تحت ستم و انسان هزاره نیاز شدید به همیاری، همکاری، همدلی، همدردی و اتحاد عمومی دارند. به نظر نگارنده اگر دیر در این راه استراتژیک و سرنوشت ساز بجنبند نه این که از قدرت و مشارکت در تصمیم گیری ها حذف می شوند، که بقای نسل آینده شان در معرض تهدید قرار خواهدداشت. پس مسئولیت دارند که برای حیات و سرنوشت شان فکر منطقی و خردمندانه کنند. اجساد ذیل در اثر بیماری کووید ۱۹ جانشان را ازدست نداده اند؛ بلکه جان آنها را تروریست های طالب به فرماندهی شخصی السوال نام نهاد طالبان ملا خنان گرفته اند.
۸ آپریل ۲۰۲۰