با این تناقض گویی چه باید گفت؟
اداره احصایٔیه مرکزی CSO، بخش شهر داری و احصاییه گیری یک شرکت تحقیقاتی خارجی( IDPS ) در سال ۲۰۱۵ نفوس سه شهر بزرگ کشور را چنین تخمین زده اند:
CSO:
نفوس شهر کابل بالغ بر ۲۰۰ ۴،۲۲۷
شهر مزار ۱،۲۹۸٫۳۰۰
شهر هرات ۱٫۸۵۲۸۰۰ نفر.
دفتر شهرهای کشور SOAC:
نفوس شهر کابل بین ۲۹۷۰۷۱۳ الی ۳۵۶۴۸۵۵.
شهر مزار بین ۵۷۷٫۵۰۰ الی ۶۹۳۰۰۰.
شهر هرات بین ۶۷۳٫۴۲۵ الی ۸۰۸۱۱۰ نفر قلمداد نموده اند.
به اساس گزارش UNHCR "
یکی از برنامه های سیاسی دولت فرستادن جبری افراد به ولایات مختلف میباشد."
سازمان متذکره مشکلات چون بی سر پناهی، فقر، تعدد خیمه ها، کمبود آب آشامیدنی، نبود مکاتب ،تعلیم و تربیه و از همه عمده تر جا بجا سازی گروپ‌های معیّن در شهر های مختلف است.
آب آشامیدنی و کمبود آن از سال ۲۰۱۲ به این‌طرف از ۴۶٪ به ۶۵٪ رسیده است.
بیماری‌های چون نفس تنگی، توبرکلوز،[سیل] حساسیت، رشد سرسام آور زاد و ولد کودکان، فقر، بیکاری، بلند بودن کرایه خانه، تنگ بودن ساحه زیست، ناامنیتی، ترور و تجاوز ، حملات انتحاری و انفجاری، فساد اداری ... مشکلاتی اند که مردم با آن دست و گریبان اند. با وجود کمک‌های بی‌شمار جامعه جهانی هیچ نوع بهبود در زندگی دیده نمی‌شود. چرا؟
به اساس احصاییه CSO رشد بیکاری از اکتوبر ۲۰۱۵ الی نوامبر ۲۰۱۸ :
کابل میزان بیکاری از ۴۰٪ به ۵۵٪ رسیده است.
در شهر مزار میزان بیکاری از ۴۲،۲٪ به ۵۵٫۱٪ رسیده است و در شهر هرات این رقم به ۵۸٪ می رسد.
به اساس گزارش APPRO بدست آوردن یک کرسی دولتی ۶۰۰۰۰ افغانی قیمت دارد.
میزان فقر را در این سه شهر بالغ بر ۵۴٫۵٪ گفته شده است."
بعد از سقوط طالبان ملیاردها دالر از کمک‌های جامعه جهانی در این سرزمین سرا زیر شد، ولی با آن‌هم این کشور یکی از فقیر ترین، ناامن ترین، فساد پیشه ترین، حتی بدون حاکمیت سیاسی و بی هدفمندی بوجود آمده است."
در امور بهداشتی ۳۹٪ وسایل اولیه سلامتی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در شهر کابل ۹٪ مردم امکانات تشناب رفتن را ندارند.
برای ۱۳٪ جای در نظر گرفته شده است.
از سال ۲۰۱۰ الی ۲۰۱۷ گراف حملات انتحاری به ۱۰۳۰۹ رسیده و تعداد تلفات جانی به اساس گزارش UNAMA تا فبروری ۲۰۱۸ بالغ به ۳۳۷۷۶ نفر در همین سه شهر بوده است.
به اساس گفته اشرف غنی تنها در چهار سال دوره انتصابی آن اضافه از ۴۵۰۰۰ نیروهای امنیتی و دفاعی تلف شده اند.
کجای کار لنگی دارد؟
اضافه از ۳،۸ ملییون کودک نیاز به مواد خوراکه اولیه دارد.
اضافه از ۳،۵ ملییون کودک از رفتن به مکتب محروم اند، تن به کارهای شاقه می زنند و مورد آزار و اذیت روحی و جسمی قرار دارند.
اضافه از سه ملییون نفر به مواد مخدر معتاد ساخته شده اند.
اضافه از ۲،۸ ملییون افراد معلول و معیوب ناشی از جنگ وجود دارد.
اضافه از ۱۰ ملییون امکانات دسترسی به کمک‌های اولیه تندرستی را ندارند.
بالا تر از نیم نفوس کشور را زنان تشکیل می‌دهند که اثرپذیری آنان در جامعه به یک در صد هم نمی رسد.
آواره ساختن اضافه از ۲۵۰۰۰۰ نوجوان و جوانان که طعمه راه ها، کوه ها دریاها و دشتها گردیده اند.
برعکس سرازیر ساختن مردم بنام مهاجرین به کشور با اسناد و بدون اسناد در دستور کار قرار دارد:
در شهر کابل به تعداد ۱۲۹۸۱۲ نفر در مزار ۳۱۰۲۱ و در شهر هرات ۳۴۴۰۰ نفر به اساس گزارش دفتر پناهندگی ملل متحد ثبت گردیده است.
"عصبیت‌های قومی،زبانی،نژادی، منطقه‌ای و مذهبی را عامل و عنصر اساسی افتراف‌ها،جنگ‌ها، کشمکش‌هاو خونریزی‌ها باید دانست که متاسفانه آگاهانه و پلان شده به آن دامن زده می‌شود."
برای زنده ماندن و بدست آوردن مواد اولیه خوراکه راه ها و شیوه‌های غیر قانونی و غیر اخلاقی پاینی در جامعه حاکم ساخته شده است:
سؤ استفاده جنسی، فروش دختران خورد سال و عروسی‌های جبری، رونق گیری فحشا، گدایی گری، جرم و جنایت و در آخر عضو طالبان شدن.
به اساس گزارش سیگار ۴۰٪ کودکان در بی امنیتی، عدم داشتن تذکره، زدوخورد های جسمی، تحقیر و توهین باعث شده که پدران و مادران مانع رفتن فرزندان خود به مکاتب(اگر وجود داشته باشد) شوند.
نسل در حال رشد و میزان بی‌سوادی :
کابل: بین جوانان از سن ۱۵ سالگی الی ۲۴ سالگی در ۲۰۱۷
۷۴٪ ابتداییه، ۴۹٫۷٪ ثانوی و ۱۷٪ عالی میباشد.
در هرات این رقم به ۵۹٫۴٪ ودر مزار به ۶۷،۱٪ رسیده است.
هموطنان!
ما و شما که امروز اینجا گردهمایی کرده‌ایم از مردم و جامعه جهانی می‌خواهیم که سیاستمداران و مسوولین را که باعث این همه عقب مانی و بی عدالتی گردیده‌اند، به دادگاه کشانیده شوند. ما متعقد به مبارزه خستگی ناپذیر علیه هرنوع تروریسم و هراس افگنی و معامله گری بوده، تقسیم عادلانه قدرت سیاسی به همه ملیت‌های کشور را با حفظ هویت و حقوق حقه آن‌ها خواهانیم.
ما خواهان خاتمه دادن به فرستادن جبری افراد و بیجا سازی مردم، تصفیه قومی، پناهنده گان و برگشت آبرومندانه و قانونی آنان استیم. همچنان ما خواهان مبازره قاطع و عملی علیه فساد گسترده و لجام گسیخته‌ی اداری و دولتی هستیم.
از دید نهاد آزادی و همه نیروی‌های عدالت خواه، در دولت آینده کشور باید شریک باشند. آینده کشور امری نیست که فقط به یک فرد و یا گروه خاص مربوط باشد. تمام مردم کشور در گیر مسایل کشورشان بوده، رنج‌های آنرا با همه وجود لمس کرده‌اند.این مردم شایستگی و قابلیت بلوغ فکری آنرا دارند که آینده کشورشان را خود تعین کنند.
نهاد آزادی.۱۶ فبروری ۲۰۱۹.شهر مونیخ المان.
منابع و مأخذ:
——————
مواد مخدر:
- در بالا آمار بیشتر از استان های تاجیک نشین است، چرا؟ در صورتی که طبق گزارش بی بی سی از ریاست بهداشت استان هلمند در جون ۲۰۱۷نشان می‌دهد، بیش از ۱۰۰ هزار معتاد به مواد مخدر در هلمند داریم؟ در شهری که ۸۵۰ هزار نفر نفوس تخمین زده می‌شود. طبق همین گزارش هلمند قادر به تولید ۵۰ درصد مواد مخدر جهان است. بادغیس پس از هلمند بزرگترین مرکز تولید مواد مخدر در افغانستان محسوب می شود.
- به اساس گزارش نومبر ۲۰۱۱ نیویورک تایمز: برادر حامد کرزی ریس جمهور پیشین از قاچاقچیان عمده مواد مخدر در افغانستان است. همدستان او آزاد و از حامیان غنی احمدزی بودند و امروز در کابل هستند.
- به اساس اتهام دادگستری عالی افغانستان و درج در نامه ماه می ۲۰۰۹ باراک اوباما: ۲۵ نفر از شهروندان افغانستان متهم به ترافیک قاچاق مواد مخدر در منطقه و جهان هستند. ۷ نفر این ها دستگیر و توسط سران داخل نظام دوباره رها شدند. سه نفر از همین قاچاقچیان در آمریکا زندگی می کنند. بقیه آزادانه در افغانستان گشت و گذار می کنند و حتا قراردادهای بزرگ ساخت و ساز را از حکومت می گیرند و مثل کامران علیزی که یکی از متهمین نیز می باشد، در کنار ریس جمهور توافقی هستند.
فساد اداری:
- به اساس گزارش جون ۲۰۱۵ سیگار، مرکز بازرس کمک های عمومی امریکا برای بازسازی افغانستان: فاروق وردک وزیر پیشین آموزش و پرورش رژیم حامد کرزی، و فعلن وزیر پارلمانی غنی احمدزی، متهم به صدها میلیون دالر دزدی از کمک های جامعه جهانی و امریکا برای آموزش و پرورش افغانستان است. در همین گزارش سیگار، فاروق وردک متهم به ساخت و ساز صدها مکتب خیالی که اصلن وجود ندارد و گزارش قلابی ساخته شده و پول از کمک های بین المللی گرفته، با تفصیل آمده است. چرا فاروق وردک دادگاه نمی شود؟ برعکس چی طور یک متهم وزیر در امور پارلمانی می شود؟
- به اساس گزارش ۲۰۱۲ لوماند پولیتیک فرانسه، دستور دادگاه عالی افغانستان و افشای سازی ۲۰۱۱ عبدالقدیر فطرت، ریس افغانستان بانک، محمود کرزی (برادر حامد کرزی)، حصین فهیم ( برادر معاون اول کرزی)، عمر زاخیلوال وزیر پیشین مالیه: هر یک به ده ها میلیون دالر دزدی از سپرده های مردم در کابل بانک متهم هستند. برادر حامد کرزی و حصین فهیم، آزاد در کابل گشت و گذار می کنند. برای بار دوم، عمر زاخیلوال در آگست ۲۰۱۲ از طرف (اداره مبارزه با فساد اداری) به ۸۰۴۰ میلیون پول افغانستان که معادل ۱۴ میلیون دالر امریکایی می شود، از عواید گمرگ ننگرها متهم است. زاخیلوال تا ۵ ماه پیش از نزدیکان ریس جمهور غنی احمدزی و نماینده با صلاحیت و سفیر افغانستان در پاکستان بود که فعلن در کنار حنیف اتمر رفته است.
- به اساس گزارش اوکتوبر ۲۰۱۸ سیگار، و به اتهام معاون اول مجلس نمایندگان در اوکتوبر ۲۰۱۸، بین ۲۵۰ تا ۲۸۰ میلیون دالر از کمک های (یو اس آی دی، اداره انکشاف بین المللی امریکا) که برای توانمندی بانوان به افغانستان کمک شده بود، حیف و میل شده است. در این حیف و میل، بانوی اول ( همسر ریس جمهور توافقی) نیز متهم است.
- به اساس گزارش نومبر ۲۰۱۹امرالله صالح، ریس پیشین امنیت ملی: سلام رحیمی، ریس دفتر ریس جمهور توافقی غنی احمدزی، به نامزدان مجلس نمایندگان تماس می گیرد، و می گوید که اگر می خواهید به مجلس راه پیدا کنید، لطفن به دفاتر ما، در منطقه وزیر اکبر خان کابل تماس بگیرید. بالای رای مردمی حساب نکنید، و تصمیم نهایی در این مورد را ما می گیریم. به همین ترتیب، بیش از ده ها نامزد در رسانه ها حاضر شدند، مصاحبه دادند و روسای (کمیسیون مستقل انتخابات و سمع شکایات ) را متهم ساختند.
اخراج اجباری پناه جویان:
- به اساس آمار ماهی می ۲۰۱۸ از طرف محمد بلخی، وزیر مهاجرین افغانستان، کمیساریای حقوق پاهنده گان: حدودن یک میلیون شهروند افغانستان در چهار و نیم سال گذشته، کشور را بخاطر بالا بودن میزان تهدید امنیتی، مجبورن ترک کرده اند.
- به اساس گزارش تحقیقی بی بی سی، که جون ۲۰۱۸ نشر شد: بیش از ۷۰ درصد خاک افغانستان زیر تهدید است و عملن طالبان در آنجاها فعال هستند.
- به اساس گزارش نومبر ۲۰۱۸ سیگار، مرکز بازرس کمک های عمومی امریکا برای بازسازی افغانستان: دولت افغانستان تن ها به ۵۴ درصد از خاک حاکمیت دارد. گروپ های شورشی و طالبان در بقیه کشور فعال هستند. با این وضع، سیگار اعلام کرده است که نیروهای امنیتی افغانستان، توانای دفاع از کشور را ندارند.
مبارزه در برابر تروریزم:
- گزارش ۲۰۱۴، وینسنت استوارت، رئیس بخش استخبارات وزارت دفاع ایالات متحده امریکا: کاهش نظامیاین امریکا در افغانستان زمینۀ فعالیت بیشتر شورشی ها - به ویژه آنانی که از زندان ها رها شده اند - را فراهم می کند و فشار بالای نیروهای امنیتی افغانستان زیادتر خواهد شد.
- در ۲۰ سیپتمبر ۲۰۱۵ به اساس گزارش حکومت افغانستان: به درخواست غنی احمدزی ریس جمهور توافقی افغانستان، بیش از ده ها زندانی طالب از گوانتانامو رها شدند. بعدن، به اساس گزارش نومبر ۲۰۱۶ حکومت، تعدادی از همین رها شده گان با حلقات تروریستی حقانی پیوستند و امروز در برابر حکومت می جنگند.
- مجیب الرحمن سخنگوی ریاست اجراییه و قدم شاه ریس ستاد ارتش افغانستان در دو گزارش جداگانه نومبر و جنوری ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸: بیش از هزارها نفر طالب، توسط آقای کرزی و بعدن ریس جمهور توافقی غنی احمدزی، از زندان های افغانستان، بدون مجازات رها شده اند. تعداد زیادی از همین رها شده گان، دوباره به صفوف طالبان پیوسته اند و در برابر نیروهای امنیتی افغانستان و نیروهای بین المللی می جنگند.
تفاهم به هویت ملی:
- از آنجایی که همه می دانیم، تا حالی دولت و ملت در افغانستان شکل نگرفته و اساسن نام این کشور تا هنوز مورد قبول هیچ یک از اقوام غیر پشتون نیست. در ۲۰۱۳ اکثر قاطع مجلس نمایندگان بخاطر داشتن شناسنامه های هوشمند، طرحی را به تصویب رساندند که در آن واژه قوم، ملت و دین نباید ذکر شود. فقط ( دولت جمهوری اسلامی افغانستان) آمده بود. ولی غنی احمدزی ریس جمهور توافقی، برخلاف تصویب اکثر قاطع مجلس نمایندگان، در ماهی می ۲۰۱۸ شناسنامه را با درج واژه قوم و ملت افغان و دین اسلام، توشیح کرد که برای هیچ یک از اقوام غیر پشتون و حتا ریاست اجراییه قابل قبول نبود و نیست.
- مطالبات اکثر مردم افغانستان، بخاطر داشتن شناسنامه هوشمند و کارت هویت ملی، که درآوردن امنیت و شناخت و آمارگیری مردم نقش بسزا دارد، عملی شدن طرح مصوب ۲۰۱۳ مجلس نمایندگان بدون درج واژه ( قوم، ملت و دین) است.
حاکمیت فاشیزم:
- به اساس گزارش و اسنادی که در فوق ارایه شد، در گذشته حامد کرزی و فعلن غنی احمدزی، دو رییس جمهور توافقی افغانستان که به لحاظ قومی پشتون هستند، به دلایل قومی، بدون مجازات طالبان را از زندان های گوانتانامو رها کردند و می کنند. از زندان های بگرام و پلچرخی در استان های پروان و کابل رها کردند و می کنند.
- به اساس گزارش و سندهای که از مابع ملی و بین المللی ارایه شد: مبارزه در برابر فساد، فقط در برابر متهمین غیر خودی اعمال می شود. به طور مثال، دونفر از متهمین ( فاروق وردک و عمرزاخیلوال) عملن در کنار ریس جمهور توافقی و حنیف اتمر قرار دارند. چرا مجازات نمی‌شوند؟
- ژنرال دوستم از معاونیت اول به اساس یک اتهام بدون مدرک، بدون ثبوت، بدون دادگاهی شدن و ثبوت جرم، از سمتش برکنار می‌شود. ولی مردم تا امروز انتظار دارند که ریس جمهور توافقی، چرا اتهامات خود را نسبت به ژنرال دوستم ثابت نمی‌کند؟
- گلبدین حکمتیار، مشهور به قصاب کابل: کسی که دوباره آورده شد، امروز عملن حملات انتحاری را مشروع می داند. مردم را به همان عمل کشنده و خشن تشویق می‌کند؛ ولی حکومت ریس جمهور توافقی، هیچ نوع واکنشی در برابر او نشان نمی‌دهد. چرا؟ این در حالی است که مصاحبه حکمتیار در رسانه ( آریانا نیوز) که از حملات انتحاری دفاع می‌کند، موجود است.
- آقای ثواب‌الدین مُخکش، معاون ریاست نظارت و ارزیابی عمومی اداره امور ریاست جمهوری : در ۱۹ سپمبر ۲۰۱۷ صدای ضبط شده اش در دسترس همه قرار دارد. او مامورین و کارمندان اقوام غیر پشتون را از اداره امور به بهانه های مختلف خانه نشین می‌سازد. آقای مخکش به زیر دستانش دستور می دهد که در هر دفتر، در قدم اول کارمندان هزاره و اوزبیک را برکنار و خانه نشین بکنید. بعدن تاجیک های نزدیک به کابل و حوزه شمالی را برکنار کنید. تا این که در اخیر تاجیک های کابل و هرات را نیز از این ریاست دور کنید. او همین طور می گوید، این اداره باید، مطلق در دست جوانان قوم پشتون باشد.
- ضیاءالحق امرخیل، رئیس دبیرخانه کمیسیون مستقل انتخابات: کسی که انتخابات ۲۰۱۴ ریاست جمهوری را به رسوای بین‌المللی کشاند. صدای ضبط شده‌ی او توسط نهادهای امنیتی افشا شد. متهم به ۲ میلیون رای تقلبی به نفع غنی احمدزی شد. بخاطر همین اتهامات، او در انتخابات مجلس نمایندگان نتوانست خود را نامزد بکند، چون نهادهای عدلی و قضایی و بین المللی او را قبول نکردند. ولی امروز مشاور رییس جمهور توافقی غنی احمدزی است.
- کامران علیزی، کسی که از طرف نهادهای عدلی و قضای افغانستان، متهم به زورگویی، اخاذی و به اساس مصاحبه اخیر خودش در ۱۰ جنوری ۲۰۱۹ که می گوید: بیش از ۴۰۰۰ مسلح غیر مسوول داریم. ما از مرزها حمایت می‌کنیم. این آدم، اخیرن در دیسمبر ۲۰۱۸ به کابل آمد و با ریس جمهور نیز ملاقات داشت.
- در ۲۸ نوامبر ۲۰۱۸ فرمانده علی پور دستگیر می شود. علی پور از قوم هزاره است. از فرمانده هان خیزش مردمی ضد طالب، در استان غزنی می باشد. به دستور حکومت در برابر طالبان می‌جنگید و می جنگد. چرا او را دستگیر کردند؟ بعد چرا او را دوباره رها کردند؟ جرم او چی بود؟ اگر مجرم بود، چرا او را مجازات نکردند؟ مگر جنگ کردن در برابر طالب جرم است؟
- ژنرال قریشی که به لحاظ قومی عرب است. به دستور غنی احمدزی، در ۱۸ نومبر ۲۰۱۸ دستگیر شد و بعدن دوباره رها شد. چرا؟ دستگیر و بعدن بدون مجازات دوباره رها شد؟
- عبدالحمید خراسانی، فرمانده تاجیک تبار که به دستور وزارت امور کشور، در ۹ جنوری ۲۰۱۹ دستور گرفتاریش داده شد. ولی تا امروز اتهام برای او معلوم نیست. چرا او را حکومت می خواهد بگیرد؟ او مسلح غیر مسوول است؟ قاچاقچی است؟؟ طالب است؟؟
- اخیرن، وزیر پیشین سرحدات و قبائیل طالبان ( مولوى عبدالحکيم منيب) در ۲۰ جنوری ۲۰۱۹ از سوی رییس جمهور توافقی غنی احمدزی، عنوان وزیر حج و اوقاف معرفی شد. مولوی عبدالحکیم منیب، متهم به ارتباط با طالبان است. به شدت اندیشه طالبانی دارد، ولی به لحاظ قومی پشتون می باشد.
به اساس ارایه اسناد و گزارش های فوق: برخورد رییس جمهور توافقی غنی احمدزی، قومگرایانه، تبعیض گرایانه و فاشستانه است. همین طور در توزیع صلاحیت ها، سهمیه بندی بورس ها، حضور اقوام غیر پشتون در ادارات ملکی و نظامی، سهمیه بندی رقابت های پیش دانشگاهی و.. از موارد جدی دیگری هستند که خود رییس جمهور توافقی و اطرافیانش متهم به قوم‌گرایی و حذف اقوام غیر پشتون هستند.
غیر متمرکز شدن ساختار سیاسی:
مردم افغانستان، نخبگان سیاسی افغانستان و ما معترضانی‌که اینجا آمده‌ایم و مطالبات مردم ما را به گوش جهانیان و ناتو می‌رسانیم. قطعن راهی حل دایمی و آمدن صلح و ثبات را در افغانستان، در غیر متمرکز شدن ساختار سیاسی می دانیم. تا زمانی که ساختار سیاسی عوض نشود، قدرت از مرکز به استان های مختلف افغانستان نرود، مردم در انتخاب مسوولین خود شان نقش نداشته باشند. آمدن ثبات به این کشور ممکن نیست. از جامعه جهانی، پیمان ناتو و کشورهای ذی‌دخل و حامی دولت افغانستان می خواهیم که به مطالبات مردم گوش بدهید و مطالبات مردم را عملی بکنید.
عکاس: غفور صداقت
