... جامعه هزاره در یک شرایط حساس و سرنوشت ساز سیاسی-اجتماعی قرار دارد و نیاز مبرم به اتحاد، همبستگی، همدلی و همدردی دارند و در واقع، کسی دیگری برایشان گریه نمی‌کند و به مثل معروف «کس نخوارد پشت ما جز ناخن انگشت ما» پس همبستگی جامعه هزاره، اعم از اهل سنت و جماعت، شیعه اسماعیلیه، شیعه دوازده امامی، دیگراندیشان، اساتید دانشگاه، روشنفکران و دانشجویان و... در این برهه‌ی حساس از تاریخ ضروری و لازمی است.
فراخوان
کنگره ملی هزاره
Hazara National Congress
بنام خداوند جان و خرد
«وامرهم شورا بینهم» (قرآن‌کریم سوره شورا آیه ۳۸)
از آنجایی‌که افغانستان، از منظر ساختار اجتماعی و فرهنگی یک کشور متنوع است و از لحاظ موقعیت ژئوپولیتکی و ژئواستراتژیکی، چهار راه تجاری در قلب آسیا، به شمار می‌رود بنابراین، در پشینه تاریخی محل تلاقی فرهنگ‌ها و اتراق‌گاه تاجران در جاده ابریشم بوده‌است؛ از این رو، می‌توان گفت کشور اقلیت‌های نژادی و فرهنگی است و دارای منابع سرشار طبیعی و دست نخورده و ثروتمند نیز است. اما زجرمندانه، تاریخ سیاسی دو سده‌ی اخیر این سرزمین، سیاه و خونین بوده‌است. زیرا که از لحاظ سیاسی، نه تنها فاقد یک نظام با ثبات، عادلانه و اداره‌ی پاسخ‌گو و مورد پذیرش همه مردم بوده، به تعبیر رساتر، از نداشتن دولت-ملتِ دمکراتیک با استنداردها، هنجارها و ارزشهای اخلاقی و انسانی جهان معاصر رنج می‌برده‌است. از طرفی در آتش جنگ‌های خونین و برای به‌دست گرفتن قدرت سیاسی، با اتکال به مداخلات خارجی، تمام دارایی‌ها و گنجینه‌های فرهنگی و تاریخی این مرز بوم سوخته، نابود شده‌اند. و زمامداران و رهبران سیاسی این خطه خونین هم فاقد اندیشه دولت – ملت مدرن و دمکراتیک بوده‌اند؛ به خاطری این که قومی می‌اندیشیده اند و از تنش‌ها و اختلاف‌های قومی، نژادی، مذهبی، زبانی، طبقاتی، جنسیتی و نابرابری‌های اجتماعی نیز سود می‌برده‌اند. ازاین رو، بی‌عدالتی، ناروایی، تبعیض سیستماتیک، ستم ملی، فقر، ناداری، بدبختی، فساد اداری، فساد اخلاقی، قاچاق انسانی و اعتیاد به مواد مخدر در این کشور بیداد می‌کرده‌‌است.
مضاعف برآنچه گفته آمد، بیش از چهار دهه است که جنگ، ترور و انفجار جان هزاران انسان را به کام مرگ فرستاده و استعداد‌های انسانی این دیار از رشد و بالندگی بازمانده، فروغ دانایی و چراغ روشنایی در شبستان تار بی‌عدالتی و تبعیض سیستماتیک، خاموش گشته‌است. در این میان، جامعه هزاره بیشتر از دیگر جوامع ستم دیده، زهر تلخ محرومیت، فقر، بردگی و تبعیض سیستماتیک را چشیده‌اند، چه این‌که قتل‌عام‌ها و کله منارها را نیز تجربه کرده‌اند و با تأسف این روند تا هنوز پایان نیافته‌است.
اینک که بر طبل مذاکراتِ صلح، میان طالبان و دولت کابل کوبیده می‌شود، امید می‌رود با فشار بین‌المللی این روند شتاب یافته، جنگ، ترور، انتحار و خشونت پایان یابد و مردم هزاره نیز از پروسه صلح به آغوش باز استقبال کرده‌اند؛ اما افق صلح جاودان را تار می‌بینند؛ زیرا که دولت کابل، نه تنها مردم هزاره را از مشارکت در تصمیم‌گیری‌های کلان محروم کرده، به حاشیه رانده است، که هزاره‌ها را از امورات اداری و امنیتی تصفیه نیز کرده‌است. از طرفی هر روز بیشتر از پیش، حیات سیاسی و فیزیکی ای مردم هزاره، توسط ترویست‌ها به طور سازمان یافته، تهدید می‌شود.
بنابراین، جامعه هزاره در یک شرایط حساس و سرنوشت ساز سیاسی-اجتماعی قرار دارد و نیاز مبرم به اتحاد، همبستگی، همدلی و همدردی دارند و در واقع، کسی دیگری برایشان گریه نمی‌کند و به مثل معروف «کس نخوارد پشت ما جز ناخن انگشت ما» پس همبستگی جامعه هزاره، اعم از اهل سنت و جماعت، شیعه اسماعیلیه، شیعه دوازده امامی، دیگراندیشان، اساتید دانشگاه، روشنفکران و دانشجویان و... در این برهه‌ی حساس از تاریخ ضروری و لازمی است. از این رو، تیم «کنگره ملی هزاره» در خارج از افغانستان، تشکیل شده و برای تدارک دیدن کنگره ملی هزاره، تلاش و فعالیت کرده و می‌کند. در اخیر، ما به وسیله این فراخوان، از تمام بزرگان، نخبگان، فرزانگان و متنفذانِ جامعه هزاره، صمیمانه خواهش می‌کنیم که در این راستا دست به‌دست هم داده، برای تدویر کنگره ملی هزاره، تشریک مساعی داشته باشیم و تا این که بتوانیم در کنگره ملی هزاره، برای بیرون رفت از بحران جنگ و ایجاد صلح پایدار و تأمین امنیت اجتماعی و وحدت ملی ، راهکار راهبردی تدوین و تبیین نماییم.
من الله التوفیق
تیم بیرون مرزی «کنگره‌ی ملی هزاره
“Hazara National Congress”
۱۱ \۹\۲۰۲۰