همه ساله شمار زیادی از جوانان با استعداد این سرزمین با نمرات بالا در پشت دروازه های مراکز تحصیلات عالی نظامی و امنیتی کشور ناکام و بی نتیجه می مانند، تا در عوض گروهی دیگر با نمرات به مراتب پایین تر وارد این مراکز تحصیلی شوند.
نویسنده: احمد بهزاد
همه ساله شمار زیادی از جوانان با استعداد این سرزمین با نمرات بالا در پشت دروازه های مراکز تحصیلات عالی نظامی و امنیتی کشور ناکام و بی نتیجه می مانند، تا در عوض گروهی دیگر با نمرات به مراتب پایین تر وارد این مراکز تحصیلی شوند.
جرم محروم شدگان هزاره بودن شان است و امتیاز راه یافتگان پشتون بودن شان.
حال در چنین ستم آبادی که روشن تر از این نمودار، نمی توان وجود تبعیض را در جامعه ای تثبیت کرد، ما متهم هستیم به مطالبه عدالت اضافی !
چند روز قبل (چهارشنبه ۱۴ مارچ ۲۰۱۸) دو صدا در دو نقطه از جهان پیرامون یک موضوع بلند بود؛ نخست در ارگ ریاست جمهوری، برنامه ای پر سر و صدا به مناسبت بیست و سومین سالیاد شهادت مزاری بزرگ تدارک دیده شده بود، در آن برنامه معاون دوم رئیس جمهور ادعا کرد حکومت در خط شهید مزاری ( پرچمدار نهضت عدالت خواهی کشور) روان است. صدای دوم از کنفرانسی بلند بود که به همت جمعی از عدالت‌خواهان در محل پارلمان انگلیس برگزار شده بود. این صدا مواردی از تبعیض سیستماتیک قومی علیه انسان هزاره را برشمرد؛ که ناکامی و کامیابی داوطلبان بر اساس وابستگی های قومی و بدون در نظر گرفتن لیاقت و شایستگی شان در نتایج کانکور دانشگاه های نظامی و امنیتی افغانستان، گوشه ای از وجود تبعیض و ستم قومی در افغانستان است.
با گذشت قریب به یک ماه از آن دو ادعا، اکنون که نتایج کانکور مراکز تحصیلات عالی پولیس و اردو اعلام شده، نوبت آن فرا رسیده است که همه نسبت خود را با این نمودار شرم آور تبعیض و تعصب تعیین کنند.
نخست حکومتی که منکر وجود تبعیض است، بگوید فرق جوان دایکندی با جوان لغمانی در چیست، که اولی با ۲۳۴ نمره ناکام و بی نتیجه است و دومی با ۱۵۹ نمره کامیاب و با نتیجه اعلام می شود؟
دوم توجیه گران حکومت و آنان که ادعا می کنند این حکومت در خط مزاری بزرگ روان است، بفرمایند چنین نموداری از کامیابی ها و ناکامی ها در کجای اندیشه قهرمان نهضت عدالت خواهی کشور جای می گیرد؟
تعارف و تزویر کاری از پیش نخواهد برد، تا این نمودار شرم آور تغییر نکند اعتراض علیه تبعیض ادامه خواهد داشت.
