زندگی نامه ذوالفقار یکی از اعضای شورای عالی مردمی جنبش روشنایی، نامزد مستقل انتخابات ۱۳۹۷
ذوالفقار امید در سال 1357 ه ش. در منطقه‌ای امید از توابع ولسوالی میرامور ولایت دایکندی چشم به جهان گشود. پدر بزرگوارشان مرحوم وکیل محمد موسی‌خان، یکی از متنفذین سرشناس افغانستان و عضو پارلمان دوره هفتم بود و پدرکلان‌شان به علت قیام و ایستادگی علیه حاکمان مستبد و کوچی‌های متجاوز، سال های متمادی(27 سال) را در زندان دهمزنگ کابل سپری نمود.
تعلیمات ابتدائی و تحصیلات عالی (لیسانس و ماستری)
ذوالفقار امید دوره تعلیمات ابتدائیه را در مکتب اسکان ولسوالی میرامور، تعلیمات متوسطه را در مکتب بلال کویته پاکستان و دوره ثانوی را در لیسۀ عالی نورکویته پاکستان به درجه اعلی به اتمام رسانید. امید، مقطع لیسانس را در دانشکده ای علوم اجتماعی دانشگاه کابل در رشته فلسفه و جامعه شناسي و مقطع ماستری را در دانشگاه کاتب در رشته روابط بین الملل به اتمام رسانیده است. وی علاوه بر دو زبان ملی به لسان‌های بین المللی از جمله انگلیسی و اردو تسلط کامل داشته و با زبان آلمانی نیز آشنایی دارد.
فعالیت های سیاسی
امید؛ بخاطر تحقق اهداف ملت خویش با جمع کثیری از تحصیل کردگان تشکیل سیاسی را تحت نام حزب آشتی ملی تأسیس نمود و این جریان سیاسی را بعد از مدتی با تغییر نام، بنام حزب کار و توسعه در وزارت عدلیه به ثبت رسانید. حزب کار و توسعه فعالیت های منظم و سیستماتیک خویش را در تمام ولایات افغانستان تحت رهبری ذوالفقار امید گسترش داد و نمایندگی های فعال خویش را ایجاد نمود. این حزب، در انتخابات ریاست جمهوری سال 1393 کاندیدای را جهت احراز کرسی ریاست جمهوری معرفی و با حمایت صدها هزار هوادار، کاندیدای خویش را به ثبت رسانید.
فهرست فشردۀ از کارکرد های سیاسی و اجتماعی ذوالفقار امید
1. طرح عادلانه جهت تشکیل کابینه حکومت وحدت ملی: پس از شکل گیری حکومت وحدت ملی، ذوالفقار امید طرحی را تحت عنوان طرح عادلانه و فراگیر جهت تشکیل حکومت وحدت ملی پیشکش نمودکه این طرح در نوع خود بی سابقه بود، درخواست یکی از سه قوای کشور، یکی از چهار وزارت‌خانه کلیدی، سهیم شدن هزاره‌ها در صدر و ذیل ادارات به اساس شعاع وجودی‌شان و سهم داشتن فعال هزاره‌ها در هفتاد 70 نمایندگی‌های سیاسی کشور.
2. تغیر نام جاده‌های کابل به خصوص جاده شهید مزاری و فیض محمدکاتب هزاره: بعد از ایجاد حکومت وحدت ملی شاروالی کابل به دستور ارگ یک شبه جاده‌های پایتخت را نام گذاری نمود، نام جاده شهید مزاری و جاده فیض محمدکاتب هزاره را نیز تغییر داد. آقای امید با تعداد دیگر از پیروان شهید مزاری (رح) این اقدام را بی شرمانه و تبعیض آشکار علیه هزاره‌ها خوانده و با برگزاری راه پیمایی‌های مردمی، کنفرانس های مطبوعاتی و شرکت در میزگردهای تلویزیونی، شاروالی کابل و ارگ را مجبور ساخت که تا از این کار دست بردارند و در نتیجه این عمل فاشیستی و بی شرمانۀ شان را خنثی نمودند.
3. تقسیم وزارت خانه ها و واحدهای اداری: حکومت وحدت ملی سه وزارت‌خانه بیکاره و غیر کلیدی را از میان بیست وشش وزارت‌خانه به هزاره‌ها واگذار نمود، و بدتر از آن بر اساس لابی‌گری ارگ، نامزد وزیران هزاره از پارلمان رأی اعتماد بدست نیاوردند. در این مورد ذوالفقار امید سکوت را شکست و با راه اندازی تظاهرات تاریخی این امر را توهین به هزاره‌ها و خیانت به آرای میلیونی این قوم دانست.
4. برپایی خیمه تحصن جهت رهایی 31 مسافر: زمانی که 31 نفر مسافر هزاره که توسط تروریستان طالب در ولایت زابل به گروگان گرفته شدند، امید با خانواده‌های اسیران و دوستان عدالت خواه‌اش برای رهایی آن‌ها، 86 روز در خیمه تحصن در پیش دروازه پارلمان سپری نموده. با سفارت‌خانه‌های مقیم کابل و نهادهای بین المللی گفتگو نمود که گروگان گیری انسان هزاره یک اقدام ضد بشری است و پشت این دسیسه دست ارگ و حلقات درون حکومتی قرار دارند. بالاخره بعد از آزادی یک تعداد آن‌ها، طالبان شکریه تبسم و همراهاتش را گلو بریدند که جنبش میلیونی و تاریخی 20 عقرب یعنی جنبش تبسم را در پی داشت. در این جنبش آقای امید در انتقال اجساد شهدا به کابل، حضور داشت و شب تا صبح در کنار شکریه تبسم و همراهانش در مصلی بزرگ شهید مزاری و برگزاری تظاهرات تبسم نقش رهبری کننده داشت.
5. فاجعه خونین جلریز: این فاجعه انسانی با گرفتن جان سردار مقاومت، محمدسیاه و همرزمانش کمر مقاومت مردم ما را شکست. آقای امید بعد از آن، این فاجعه را نسل کشی دانسته و خواستار به محاکمه کشانیدن عاملین آن شد. در این خصوص راه پیمای نموده و کنفرانس های مطبوعاتی دایر نموده خواستار ایجاد یک قول اردو در مناطق مرکزی برای محافظت مردم شد.
6. کمک به آسیب دیدگان زمین لرزه ارگوی بدخشان: آقای امید با حس انسان دوستی که داشت بلافاصله برای یاری به آسیب دیدگان آن حادثه عظیم طبیعی شتافت. در این خصوص کمک‌های خییرین را از نهادهای مختلف جمع آوری نمود، بعد از جمع آوری کمک‌های قابل ملاحظه، خود به ارگوی بدخشان رفت و با همکاری والی بدخشان کمک را از دست خود به مستحقین آن حادثه توزیع نمود.
7. ذوالفقار امید در یک میز گرد تلویزیونی در برابر توهین و تحقیر جامعه با افتخار هزاره توسط سخنگوی گلبدین حکمتیار به خشم آمده و با مشت گره کرده دهانش را شکست و لقب مشت آهنین هزاره را کسب نمود.
8. ایستادگی در برابر اخراج اجباری بیشتر از هفت صد و یازده تجار هزاره از امارات متحده عربی: در این مورد حلقه خاص از درون حکومت افغانستان به گونه مستقیم با امارات متحده عربی ارتباط داشت؛ تفاهم نموده بود که تجار هزاره باید از امارات اخراج شوند؛ اما آقای امید این تفاهم پشت پرده را ننگین و تبعیض آشکار علیه انسان هزاره دانسته و با قاطعیت واکنش نشان داد، خیمه تحصن برپا نمود و این موضوع را همگانی ساخت.
9. جنبش جهانی روشنایی: جنبش جهانی روشنایی با تظاهرات داخلی و بین المللی مبنی بر تغیر لین برق 500 کیلو ولت از مسیر اصلی اش یعنی بامیان وردک و صدها برنامه های اعتراضی دیگر خود مبنی بر تأمین عدالت در تاریخ افغانستان و جهان بی سابقه و نمونه است. ذوالفقار امید از جمله اولین کسانی بود که قاطعانه اعلان نمود که ما تصمیم حکومت را مبنی بر تغیر لین برق 500 کیلو ولت از مسیر اصلی اش یعنی بامیان وردک، تحت هیچ شرایط نمی‌پذیریم. در حقیقت این اقدام امید البته نه به تنهایی، جرقه ای بود که منجر به اجماع هزاره‌های حکومتی و غیر حکومتی زیر یک چتر به نام جنبش روشنایی شد. ذوالفقار امید در تظاهرات دوم اسد 1395 در میدان دهمزنگ توسط انفجار سازمان یافته که 86 تن شهید و بیش از چهار صد تن زخمی از هر دو پا زخم برداشت.
10. حرکت نمادین در برابر تروریستان: آقای امید با دوستان عدالت‌خواه‌اش در پارک شهر نو کابل، برای چندین روز یونیفورم آردوی ملی و پولیس ملی کشور را پوشیدند و برای اقدام و مبارزه جهانی علیه تروریستان و حمایت از قوای نظامی کشور، بیشتر از ده هزار امضا جمع آوری نموده به شکل یک طومار آنرا به نمایندگی سازمان ملل متحد (یونما) تقدیم نمود.
در برابر توزیع دامنه کوه قوریغ که بخش از تفاهم نامه صلح با گلبدین حکمتیار بود ایستاد و مانع توزیع آن شد. در انتخاب تپه برای دفن شهدای مرکز آموزشی موعود و نامگذاری آن به نام تپه دانایی نقش رهبری کننده ایفا نمود. واکنش صریح در برابر حادثه میرزا ولنگ و... که مجموعا نشان دهنده درایت، استواری، شجاعت، صداقت، اهمیت دادن به سرنوشت هزاره‌ها و فهم آقای امید از سیاست است. با این وجود لازم است که مردم ما با هشیاری و حساس بودن در مقابل سرنوشت خود از آقای امید حمایت نمایند تا به یک آدرس با اقتدار جامعه هزاره تبدیل شود.
منبع: صفحه تظاهرات عدالت‌خواهی