من رضا رايان هستم از جامعه هزاره های استراليا؛ اما من اينجا فقط به نمايندگی از مردم هزاره استراليا حرف نميزنم؛ بلكه به نمايندگی از تمامی هزاره ها حرف ميزنم.
من ميخواهم بنابر اسناد استراتيژی ٢٠٣٠ بانك انكشاف آسيايی موردی را براي شما شرح دهم. ماده ٢٦ اين سند ميگويد كه بانك در مورد كمك به كشور های در حال جنگ بايد مراتب دقت برای شفافيت پروژه

را در نظر داشته باشد.
من متاسفانه از كشوری حرف ميزنم و متعلق به آنم که در حالت جنگی قرار دارد و بانك انكشاف آسيايی پروژه ای را در افغانستان تمويل ميكند كه تضاد اجتماعي را به بار آورده و مردم اعتراضات خود را نسبت به آن بار ها اظهار كرده اند.
در اين رابطه ميخواهم مثالی را كه آقای رايان حسن ريس بخش ان جی یو ها شرح دادند برای تان تشريح كنم؛ ايشان در سخنانش گفت: در هنگام تمويل پروژه ای در ويتنام انفجار صورت گرفت و شش نفر جان های شان را از دست دادند و بانك بعد از دوماه هيات تحقيقاتی فرستاد تا از چگونگی وقوع اين حادثه و جلوگيری از اتفاقات بعدی اقدام كند؛ اما در يك قضيه تقريبا مشابه، ما ٨٦ جوان تحصيل كرده خود را از دست داديم و ٤٣٠ نفر زخمی داديم و مدت دو سال است كه دروازه های همه سازمان های بين المللی را زده ايم به شمول این بانك را؛ اما چرا بانك هرگز راجع به اين موضوع اقدامی نكرده است؟
با تمام احترامی كه به شش تن كه در حادثه ويتنام جان شان را از دست داده اند داریم؛ اجازه دهید این پرسش را مطرح کنیم که آيا اين ٨٦ نفر را كه ما از دست داده ايم، كرامت و حرمت انسانی نداشتند؟از تمامی ان جي یو ها و سازمان های اجتماعی دعوت ميكنيم تا در راستای رساندن صدای ما با ما همكاری كنند.