براگرداننده: اکبرگنجی
رود نوردلند، اش نگو و فهیم ابد
نیویورک تایمز
هفده سال پس از آغاز حمله آمریکا به افغانستان و ناکامی واشنگتن در این جنگ، مقامات آمریکایی همواره گزارش‌های دروغینی را درباره پیشرفت در افغانستان منتشر می‌کنند که با حقایق و رخدادهای این کشور متناقض است. بیش از ۲ هزار و ۲۰۰ نظامی آمریکایی در افغانستان کشته شدند و آمریکا تاکنون بیش از ۸۴۰ میلیارد دلار را برای مبارزه با طالبان و بازسازی این کشور هزینه کرده است.
با احتساب دلار کنونی جنگ افغانستان از طرح مارشال برای بازسازی اروپا پس از جنگ جهانی دوم بیشتر شده است و این هزینه هنگفت آمریکا را تحت فشار شدیدی قرار داده تا نشان دهد طالبان در حال شکست است و شرایط در افغانستان نیز رو به بهبود است. اما از سال ۲۰۱۷ طالبان از هر زمان دیگری از آغاز حمله آمریکا به افغانستان مناطق بیشتری را تحت کنترل دارد و تنها در یک هفته در ماه گذشته طالبان ۲۰۰ نیروی پلیس و سرباز ارتش را کشت و دو پایگاه بزرگ ارتش و شهر غزنی را به‌تصرف خود درآورد. ارتش آمریکا می‌گوید که دولت افغانستان به‌طور مؤثر «کنترل یا نفوذ» ۵۶ درصد از کشور را در دست دارد، این در حالی است که در بسیاری از شهرستان‌ها دولت افغانستان تنها مراکز شهرستان‌ها و مراکز نظامی را در دست دارد و طالبان دیگر مناطق را کنترل می‌کند.روی کاغذ شمار نیروهای امنیتی افغان ۱۰ برابر اعضای طالبان و یا حتی بیشتر است اما براساس تخمین برخی مقامات افغان یک‌سوم نیروهای امنیتی سربازان سایه هستند که ارتش و یا نیروی پلیس را ترک کردند اما هنوز در لیست دریافت حقوق قرار دارند. بسیاری دیگر از این نیروها نیز به‌خوبی آموزش ندیده و از آمادگی لازم برخوردار نیستند. دولت افغانستان می‌گوید که در سال گذشته میلادی ۱۳ هزار و ۶۰۰ نفر از اعضای طالبان را کشته و بیش از ۲ هزار نفر دیگر را نیز دستگیر کرده است، که این حدود نیمی از شمار تخمین زده‌شده سازمان ملل از اعضای فعال طالبان بود که در گزارشی این شمار را ۲۵ تا ۳۵ هزار نفر گزارش داده بود، این در حالی است که در ژانویه آمریکا اعلام کرد که شمار منازعین دولت افغانستان دست‌کم ۶۶ هزار نفر است و اخیراً نیز مقامات افغان شمار طالبان را بیش از ۷۷ هزار نفر برآورد کردند.با شرایط وخیم در میدان جنگ مقامات آمریکایی می‌گویند که دست‌کم حضور نیروهای ائتلاف در افغانستان سبب بهبود استانداردهای زندگی مردم این کشور شده است، اگرچه در این زمینه نیز ادعاهای اغراق‌آمیزی می‌کنند.شاید یکی از آشکارترین مثال‌ها آمار مرگ‌ومیر مادران باشد که از مهم‌ترین شاخصه‌ها درباره سلامت جامعه است. در سال ۲۰۰۲ مقامات آمریکایی گزارش دادند که به‌ازای تولد هر ۱۰۰ هزار نوزاد هزار و ۶۰۰ نفر از مادران افغان جان خود را از دست می‌دهند، آماری که با وضعیت اروپا در قرون وسطی قابل مقایسه است. سال ۲۰۱۰ اما آژانس توسعه بین‌المللی آمریکا اعلام کرد که این آمار به‌شدت بهبود یافته و به ۳۲۷ مرگ کاهش یافته است. محققین تأکید می‌کنند که پس از کشف آنتی‌بیوتیک تمام کشورها شاهد بهبود بزرگی در زمینه سلامت مادران بوده‌اند و چالش‌های امنیتی و توسعه‌ای که افغانستان با آن مواجه است نیز در برآوردهای محققین درباره آمار مرگ‌ومیر مادران لحاظ شده است. محققان انگلیسی و ایرلندی در گزارشی اعلام کردند که در سال ۲۰۱۰ میلادی به‌ازای هر ۱۰۰ هزار تولد هزار و ۵۷۵ مادر جان خود را از دست دادند و دیگر آمارها نیز بین ۸۸۵ تا ۱۶۰۰ مرگ متغیر است که نشان می‌دهد از هر ۱۰۰ مادر افغان یک نفر در حین زایمان جان خود را از دست می‌دهد. این آمار در آمریکا ۲۴ نفر از هر ۱۰۰ هزار نفر است. آژانس توسعه بین‌المللی آمریکا مدعی است که در رابطه با امید به زندگی مردم افغانستان نیز بهبود شگرفی صورت گرفته است و از ۴۱ سال در سال ۲۰۰۲ به ۶۳ سال در سال ۲۰۱۰ افزایش یافته است. اما این آمار طوری تهیه شده بود تا آمار بالای مرگ‌ومیر کودکان را نادیده بگیرد که در نهایت سبب تغییر نتایج شده بود.
سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۰۹ امید به زندگی مردم افغانستان را ۴۸ سال برآورد کرد و حتی سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) نیز آمار آژانس توسعه بین‌المللی را صحیح نمی‌دانست و در سال ۲۰۱۷ طول عمر متوسط مردم افغانستان را ۵۱ سال عنوان کرد.شهر استراتژیک غزنی در جنوب شرق افغانستان نیز ماه گذشته مورد حمله طالبان قرار گرفت و این گروه به‌جز برخی ساختمان‌های دولتی تمام شهر را به‌کنترل خود درآورد. مقامات محلی جدی بودن خطر این حمله را تکذیب کردند و در روز سوم به اشرف غنی درباره جدیت حمله خبر دادند. نیروهای افغان در نهایت کنترل شهر را در دست گرفتند اما پس از ۶ روز و با هزینه کشته شدن حدود ۲۰۰ نیروی پلیس و سرباز و در تمام این مدت ارتش آمریکا تهدید غزنی را تکذیب می‌کر.
منبع: صفحه تلگرام اکبر گنجی