«در آغاز قرن بیست و یک هنوز ناسازگاری، نفرت، تفرقه، مناقشه و خشونت بسیار زیادی در دنیای ما وجود دارد. نگرانی بنیادی برای دیگران در زندگی فردی و اجتماعی ما راهی طولانی در ساختن جهان به مکان بهتری که با اشتیاق فراوان رویایش را داشتیم خواهد رفت.... ویران و نابود کردن خیلی آسان است. قهرمان کسانی هستند که صلح می کنند و جای ویران کرد می سازند.» نلسون ماندلا

استاد حسن علی عدالت

معلم عزیز شاید به پارلمان برود چون برای این کار زمینه داخلی و خارجی آماده است در داخل مکتب معرفت باعث شهرت نامبرده در میان مردم شده است و با حلقات خاصی که تعیین کننده سیاست در افغانستان هستند رابطه دارد ، در خارج هم معلم محبوب درجه دوم انجو ها در سطح جهان است ، اما در مورد طرح قضیه و معضله علیپور به بیراهه می رود و آدرس غلط می دهد یعنی خود را آدرس می دهد ، معلم عزیز رویشدر کمپین انتخاباتی خود می گوید ( ... علیپور قربانی جفای سیاست مداران ما است ) اگر چنین باشد یکی از همین سیاست مداران جناب معلم عزیز رویش است در حالیکه چنین نیست فرمانده علیپور قربانی جفای سیاست های شوونیزم و فاشیزم است که سیاست مداران ما به شمول معلم عزیز توانایی و تاکتیک زور آزمایی و چانه زدن را با دم و دستگاه شوونیزم و فاشیزم ندارند ، گفته های معلم عزیز شبیه گفتار های ایشان برای کمپین انتخاباتی اشرف غنی احمدزی برای رسیدن به قدرت است ، در آن زمان معلم عزیز مانیفیست حل مسأله کوچی ها را به خورد مردم می داد و اکنون از معضله فرمانده علیپور یاد آوری می کند ، همان گونه که اشرف غنی احمدزی به معلم عزیز نه گفت به همان گونه اگر معلم عزیز در پارلمان برود بازهم خواه اشرف غنی احمدزی و خواه کسی دیگری باشد برای معلم عزیز نه می گوید ، حل معضله علیپور ایجاد یک اتحاد و آدرس سیاسی در میان هزاره ها است که بتوانند مسأله امنیت هزاره ها را با کسانی مطرح کنند که اشرف غنی احمدزی را نان و فرمان می دهند در غیر آن صورت معلم عزیز رویش به چشم اشرف غنی احمدزی دیده است و دیدن دوباره آن فقط تکرار همان دیده اول است .