دولت دولتیار
عطاء محمد نور بخاطر تبدیلیِ یک قوماندان امنیه مردم را به جنگ فراخوانده است. تا کنون جنگ پراکنده میان ملیشه های او و نیروهای دولتی باعث کشته شدن يك پولیس شده است. در برابر زورگویی، تبعیض و سیاست قومیِ ارگ بايد ايستاد اما نه با خشونت و جنگ و نه با منطقِ قومیِ سازیِ سیاست و مناصب سیاسی و اداری بلکه با اعتراض انسجام یافته مدنی و فرا قومی آنهم برای اهداف ملی و حقوق برابر شهروندی. هویت قومی را همین رهبران تبدیل به ابزار رقابت سیاسی و وسیله منافع شخصی و‌غیر انسانی شان می کنند. مردم عادی به صورت برابر و برادر/خواهر کنار هم زندگی می کنند اما این رهبران فاسد و جنگ طلب، انسانیت ما را بنام هویت های کاذبِ خونی و‌تباری تجزیه کرده و غریزه های بیولوژیکی را فعال می سازد. این نوع جنگ طلبی ثابت کرد که این جماعت در دشمنی با انسانیت و حقوق شهروندی تفاوتی با طالبان ندارند. تاجیک، پشتون، هزاره، اوربیک و.... فقط نام اند، (منكر تبعيض ها و سلسله مراتب قومي نيستم. هدف ام نوعيت انساني مان است) در عمل همه ما انسان و مثل هم هستیم و در کنار هم سرنوشت مشترک داریم.
عطا که فعلا از زورگویی و تبعیض می گوید در طول ۱۵ سال والی بودن خودش در بلخ عامل اصلی تبعیض قومی و فساد بود. با دزدی و غارتِ منابع ملی ثروت هنگفتی برای خود بدست آورد. عطاء خان مردم را به جنگ دعوت مي كند در حالي كه فرزندان خودش در قصر هاي دوبي و تاشكند در اوج آسايش بسر مي برند. پس آبشخور اين نوع جنگ ها فقط جنون و منافع رهبران بوده و بر ضد زندگي مردم و خير عموم مي باشد. مردم عاقل باید این چهره های شیاد و عوام فریب را خوب شناخته باشد. مردم افغانستان را نا امنی و فقر به قدر کافی رنج می دهد اما برای این رهبران نادان نه تنها غم و رنج مردم اهمیتی نداشته بلکه شکنجه و رنج مضاعف را بر مردم تحمیل می کنند. مردم افغانستان باید به این رهبران منافق نه محکم بگویند. جنگ در فاصله کم تمام آبادی را تبدیل به ویرانه کرده و انسان ها را به دشمن و تشنه به خون همدیگر بدل می کند. راه حل مبارزه با فساد و تبعیض دولت مرکزی باید از طریق مبارزات مدنی- سیاسی و با منطق اصلاح طلبی استراتژیک باشد. جنگ نتیجه شکست عقل و فقط در خدمت منافع جنگ سالاران بوده و خوشی و بهروزی مردم را نابود می کند. نتيجه اين نوع جنگ هاي غير انساني گسترش نفرت و معدوم كردن همبستگي هاي انسانيِ حداقليِ ما مي باشد.
عکس از صفحه امیری حسین