«غلبه بر فقر شعار خیر خواهانه نیست؛ بلکه اقدامی برای گسترش عدالت است، این کار محافظت از حق اساسی بشر یعنی حق برخورداری از حیثیت و زندگی مناسب است. با ادامه فقر آزادی و اقعی وجود ندارد. اقداماتی که از سوی کشورهای توسعه لازم است، روشن است. نخست، تضمین عدالت در تجارت است. من پیشتر گفته‌ام عدالت در تجارت راهی به راستی مفید برای کشوهای توسعه یافته است تا تعهد خود را برای خاتمه دادن فقر جهانی نشان دهند. دوم پایان دادن به بحران دهی کشورهای فقیر است. سوم دادن کمک های خیلی بیشتر و حصول اطمینان از کیفیت عالی این کمک هاست ...» نیلسون ماندلا
علی انور یوسفی
وکالت یک مسولیت سیاسی است. لذا کسانی‌که از سیاست چیزی نمی‌دانند، نباید به نمایندگی سیاسی معرفی شوند؛ در غیر آن صورت یک نا آگاه سیاسی هرگز نمی‌تواند یک وکیل شایسته ای سیاسی باشد. وقتی ملتی می‌تواند آزاد و حاکم بر سرنوشت خویش باشد که بتوانند در عرصه ای سیاست، سیاسی عمل کند. مبنای سیاسی عمل کردن یک ملت و مردم این است که بتوانند، منافع شخصی، خانوادگی، قومی و گروهی خود را فدای منافع جمعی نموده و کسانی را به نمایندگی خویش انتخاب و به پارلمان بفرستند که آگاهی، شجاعت و صداقت دفاع از حقوق انسانی و شهروندی موکل خویش را داشته باشند؛ بویژه اینکه در ماتم سرای بنام افغانستان، سیاست ورزی هنوز هم در دایره‌ی منافع قبیلوی می‌چرخد، در چنین شرایطی، سخن گفتن از سیاست ملی محور، فریبی بیش نمی‌تواند باشد، و کسانی‌که به این شعار ها مبادرت می‌ورزند در حقیقت شجاعت رویارویی با دستگاه حاکم و حاکمیت قبیلوی را ندارند، بنابراین، با رویکرد بز دلانه، سازشکارانه و منفعت جویانه، به سیاست کردن می‌پردازند و لذا وکالت برای آنان دلالی و معامله گری در داد و ستد امتیاز دهی و امتیاز گیری شخصی و خانوادگی‌است؛ البته نباید فراموش کرد که چهره های سیاسی با سیاست آشناء و درد آشنایی مردم را هم در این دوران تجربه کردیم که میتوان از احمد بهزاد، لطیف پدرام، خانم فرید، خانم شاگل رضایی، آقای عارف رحمانی و .... نام برد که از این میان احمد بهزاد را از نزدیک و در شهر بریزبین استرالیا ملاقات کردم و اگر تحت تاثیر نفرین ها و آفرین های غوغاء سالارانه روز قرار نگرفته باشم، آگاهی سیاسی در حد کافی، از شجاعت برخورد با موضوعات مهم و سرنوشت ساز، فصاحت در کلام و صداقت در گفتار و عمل را میتوان از خصوصیات بارز این چهره ای سیاسی دانست. موفقیت ایشان را در این دوره و دوره های بعد آرزومندم، شرط اینکه: تا زمانی‌که متعهد و ثابت قدم به آرمان های مردمش باشد.