ظهور گروهی معروف به "آی اس آی اس" یا "داعش" در افغانستان، که نخست وزیر سابق استرالیا، اغلب از آن به عنوان "فرقۀ مرگ" توصیف می کرد، اخیراً، توجهات زیادی را به خود معطوف کرده است؛ غنی، رییس جمهور افغانستان، توجه دامنه داری را به این گروه نموده است (نگاه خالد الکوزی و راد نوردلند، "رییس جمهور افغانستان، داعش را به خاطر بمبگذاری هایش ملامت می کند"، نیویورک تایمز، 18 اپریل 2015)، و حتی طالبان این گروه را تهدید می دانند (نگاه اما گراهام-هریسون، "طالبان از جذب بیش از حد جوانان به داعش در افغانستان، می ترسند"، گاردین، 7 می 2015).
نویسنده: ویلیام ملی
مترجم: علی عالمی کرمانی
در روز 25 آگست 2017، حمله هماهنگ شده ای در مسجد امام زمان شیعیان در شمال کابل حد اقل 40 نفر نمازگزاری که به نماز جمعه شرکت کرده بودند، از بین برد (مجیب مشعل، "گورهای قربانیان باغچه یک مسجد در افغانستان را بعد از یک حمله تروریستی پر می کنند"، نیویورک تایمز، 26 آگست 2017). در 29 سپتامبر 2017، حسینیه و مسجد شیعیان هزاره در سرک هفتم "قلعه (قلای) فتح الله مورد حمله قرار گرفت (مجیب مشعل و فهیم عابد، "کابل بعد از حملۀ دیگری به مسجد شیعیان گیج می زند"، نیویورک تایمز، 29 سپتامبر 2017). و در روز 28 دسامبر 2017، رقم زیادی از فعالان ملکی که در مرکز فرهنگی تبیان در سرک بابه شربت جهت سیمینار جمع شده بودند، طی حمله "خوترقان" داعش قربانی شدند. حد اقل 41 شرکت کننده کشته شدند و رقم بیشتری هم مجروح گردیدند (فهیم عابد، فهیم فیاضی و مجیب مشعل، "داعش انفجار مرگبار به مرکز شیعیان در افغانستان را به عهده گرفت"، نیویورک تایمز، 28 دسامبر 2017). معانی ضمنی این حملات عمیق اند. این حملات توانایی داعش را برای درهم کوبیدن اهدافی در نزدیک مرکز قدرت، جایی که نیروهای امنیتی افغانستان نسبتاً قدرتمند هستند، به نمایش می گذارند؛ با توجه به ادعاها و به عهده گرفتن های داعش، این اعمال وحشیانه را آن ها براساس هویت های مذهبی انجام می دهند. بنابراین، به سادگی می شود به یکی از اصول مربوط به شرایط پناهندگی ذیل ماده 1. الف (2) کنوانسیون 1951 مربوط به شرایط وضعیت پناهندگی استناد نمود؛ و آن ها خطرات مشخصی را برای هزاره که اکثراً، شیعه هستند، از نظر ظاهری هم، به خاطر داشتن قیافه های آسیای شرقی، خیلی زود قابل تشخیص اند، و اکثر بدنه جامعه شیعه در افغانستان را هزاره های تشکیل می دهند، بسیار برجسته می نمایند.
در فیبروری 2016، وزارت امور خارجه استرالیا با استناد به گزارش موضوعی ویژه ای که آماده شده برای تعیین وضعیت حفاظتی بود، ادعا کرد که "تهدید امنیتی و خشونت مرتبط با درگیری هایی که هزاره ها با آن رو به رو هستند، مشابه همان تهدیدات و خشونت هایی اند که اعضای گروه های قومی دیگر با آن مواجه اند"؛ و این نشان می دهد که وزارت امور خارجه استرالیا از هیچ مدرکی معتبری آگاه نیست که هزاره های افغانستان در حال حاضر به صورت روزمره و سیستماتیک بر اساس مذهب و گروه قومی خود مورد تهدید می باشند. گزارش موضوعی وزارت امور خارجه استرالیا: هزاره ها در افغانستان، 8 فوریه 2016، پاراگراف 13، 3.7). با توجه به قتل عام های اخیر در کابل و ادعاهای صریح داعش و به عهده گرفتن اکثر انفجارات، می توان چنین نتیجه گیری کرد که گزارش موضوعی وزارت خارجه استرالیا کاملا غیرقابل قبول است. در سپتامبر 2016، وزارت امور خارجه در گزارش ویژه دیگری که به منظور اهداف تعیین وضعیت حفاظت آماده شده بود، در مورد حملۀ 23 ژوئیه ادعاکرد که "خیلی زود است گفته شود که این حمله یک حادثه جداگانه است یا آن را یک اقدام مذهبی و فرقه معرفی کرد که در برابر فرقه مخالف صورت گرفته باشد." با توجه به حملات پُر تلافات بعدی که در سال های 2016 و 2017 صورت گرفت، این دیدگاه در حال حاضر به همان پیمانه نظریۀ قبلی، غیر قابل قبول است. همانسان که "پاتریشیا گسمن"، پژوهشگر ارشد افغانستان در سازمان دیده بان حقوق بشر معتقد است، "داعش حملات وحشتناک و غیرقانونی خود را به تجمعات عمومی شیعیان افزایش داده و هیچ جایی را برای آن ها امن نگذاشته است ("افغانستان: نقاط بمگذاری شده شیعیان نیاز به حمایت دارند") (کابل: سازمان دیده بان حقوق بشر، 21 نوامبر 2016)).