نوید پویا

ناامن سازی مناطق هزاره نشین شروع شده است. طالبان و ارگ نمیخواهند که مناطق مرکزی آرام و با ثبات باشند. در طول بیش از یکنیم دهه ی گذشته، مناطق مرکزی افغانستان آرام ترین مناطقِ افغانستان بوده اند. مردم این مناطق از جنگ و خصومت دست کشیده و وارد فعالیت های مدنی و کار و تحصیل و توسعه شده اند. فرزندان این مردم بصورت گسترده به فراگیری سواد و علم و دانش مشغول شده اند. باوجودی اینکه مردم این مناطق محروم بوده اند و سران حکومت (حکومت کرزی و اشرف غنی-عبدالله) برعلیه این مردم تبعیض سیستماتیک اعمال نموده اند، اما فرزندان شان قلم و کتاب و علم آموزی را کنار نگذاشته و پیوسته و بلاوقفه به آموختن ادامه داده اند. محرومیت و تبعیض و بی عدالتی دردناک بوده و هستند و در طول چند سال گذشته مردم هزاره کوشیده اند که با روش های مسالمت آمیز و فعالیت های مدنی به محرومیت و تبعیض و بی عدالتی پایان بدهند، اما حاکمان ظالم، سرکوبگر، شوونیست، خودکامه و مبغض بجای که به مطالبات برحق این مردم توجه کنند، تبعیض و ستم و بی عدالتی را تشدید نموده و به کوچکترین مطالبات برحق این مردم ارزش و اهمیت قایل نشده اند.

سران حکومت به همه ثابت ساخته اند که به فعالیت های مدنی و دموکراتیک ارزش و اهمیت قایل نبوده و نیستند. برای سران پشتونیست حکومت حاکم و فرادست ساختن قوم پشتون بر اقوام دیگر اولویت دارد. برای تحکیم و تثبیت حاکمیت قوم پشتون بر اقوام دیگر، سران حکومت از هر نوع ابزار استفاده نموده و دست به هر جنایت زده و می زنند. انتقال قبایل جنوبی به مناطق شمال، بازگذاشتن دست کوچی ها در قتل و غارت و گروگان گیری و ویرانگری و جلوگیری نکردن از تهاجم طالبان به مناطق هزاره نشین و تقلا به منظور به دام انداختن عبدالحکیم شجاعی و علی پور همه و همه پلان شده اند.

در دوران حامد کرزی، کوچی ها و طالبان بر مناطق بهسود و ناهور تجاوز می کردند، مردم محل را قتل عام می کردند، دار و ندارشان را غارت می کردند و خانه های مردم را به آتش می کشیدند. همه دیده بودیم که حکومت جلو قتل و غارت و کشتار مردم محل توسط طالبان و کوچی ها را نمی گرفت. در نتیجه، مردم بهسود مجبور شدند که دوباره سلاح بدست بگیرند و علی پور را بزرگ کنند. اخیرا ارگ تلاش کرد که علی پور را در ولسوالی لعل و سرجنگل به دام بیاندازد، اما او به کمک مردم محل نجات پیدا کرد.

همچنین، در طول دوران حکومت کرزی و اشرف غنی - عبدالله، صدها تن از مسافرین هزاره در ولایات میدان وردک، غزنی، زابل، ارزگان، غور، پروان، سرپل و جاهای دیگر به گروگان گرفته شده و ده ها تن از آنها به قتل رسیده و عده ای زیادی از آنها در بدل پول هنگفت آزاد شده اند. به علاوه، اخیرا طالبان در دشت قرباغ زنجیر انداخته و از راننده های مردم هزاره پول می گیرند. همه دیده ایم که دولت کوچکترین توجه به امنیت راه های هزاره ها نکرده و نمی کند.

به علاوه، چند وقت می شود که ولسوالی کجران ولایت دایکندی ناامن شده است. اخیرا طالبان بر پسته های پولیس های کجران حمله نموده و چند تن از پولیس ها را کشتند و عده ای شان را زخمی ساختند. همچنین، در طول نزدیک به دو دهه پشتون های ارزگان و طالبان بارها بر مناطق مالستان و ارزگان حمله نموده و دست به قتل عام مردم هزاره زده اند. تهاجم و وحشیگری طالبان و پشتون های ارزگان باعث شده است که مردم مالستان و ارزگان در دفاع از خود اسلحه بدست بگیرند.

عبدالحکیم شجاعی یکی از فرماندهان حزب وحدت است. وی نیروی مسلح تشکیل داده و در دفاع از مناطق مالستان و ارزگان با طالبان جنگیده و پاسخ طالبان را با اسلحه داده است. حامد کرزی وی را قومندان غیر مسؤل می خواند و برایش پرونده درست کرده و وی را متهم به جنایت و قتلِ ۱۲۰ تن از پشتونها نموده و تلاش کرد که وی را دستگیر و محاکمه و مجازات نماید، اما چونکه وی تحت پوشش مستقیم آمریکایی ها قرار داشت و اسلحه و امکانات از آمریکایی ها می گرفت و مردم ناوه پشی و شیرداغ نیز پشت سرش ایستاد شده بودند، کرزی موفق نشد که وی را دستگیر و مجازات بکند.

دو روز می شود که طالبان حملات گسترده ای را بر مناطق «کندلان» و «حسینی» ارزگان خاص انجام داده و در جریان نبرد، ۹ تن از مردم منطقه و افراد شجاعی کشته شده و چند تن دیگر زخمی شده اند. یکی از کشته شده ها، «فکوری» نام بوده و وی یکی از فرماندهان شجاعی بوده است. به نظر می رسد که طالبان پلان کشتن عبدالحکیم شجاعی را داشتند، اما آنها به هدف شان موفق نشدند.
خلاصه، طالبان و حلقات پشتونیست حکومت در پی ناامن سازی مناطق مرکزی است. مردم هزاره راه و چاره ی ندارند جز بدست گرفتن اسلحه و دفاع از مناطق و زندگی شان. در جامعه ای افغانستان فقط قلم و کتاب و فعالیت های مدنی و دموکراتیک جواب نمیدهند. در برابر نیروهای سیاه و تروریست نیروی مسلح توده ای نیاز است.

 منبع صفحه رسمی جنبش مقاومت برای عدالت: 

\ ۲۰۱۸\ ۲۹ اکتبر