کردهـــا
کامران متین در گفتوگو با صدر
کردها که از اقوام قدیم خاورمیانهاند، و جمعیتشان، به تخمین حدود ۲۵ تا ۳۵ میلیون نفر است، به صورت جمعیتهای اقلیت در کشورهای مختلف منطقه زندگی میکنند، و معروفاند به اینکه بزرگترین قوم جهاناند که دولتی از آن خود ندارند. دربارهی وضعیت امروز کردها و تاریخی که پشت سر دارند گفتگویی کردهایم با دکتر کامران متین، استاد روابط بینالملل در دانشگاه ساسکس انگلستان.

نژاد پرستي و راسيسم؛ از آمريكا تا ايران (رنجِ سياه بودن در آمريكا و افغان بودن در ايران)

هم خیابان؛ هم صندوق
همزمان با میلیونها نفری که در کل کشور به خیابانها آمدهاند و صدای خود را در پاسخ به قتل جورج فلوید و مساله جاری بیعدالتی قضایی بلند کردهاند؛ خیلی از افراد درباره چگونگی استفاده از این فرصت برای ایجاد تغییرات واقعی میپرسند.

مارتا نوسبام: یا با هم پیروز میشویم یا با هم شکست میخوریم
هوگوآلکونادامون
عرفان ثابتی
این بیماریِ عالمگیر فرصت بزرگی است برای این که زندگی خود را به روی واقعیتهای زندگیِ دیگران بگشاییم. مارتا نوسبام، فیلسوف آمریکایی و یکی از معتبرترین و مهمترین اندیشمندان معاصر دنیا، ما را به این کار دعوت میکند. او در شیکاگو است، در بحبوحهی ویروس کرونای جدید. تنها در روز جمعه 3137 مورد ابتلای جدید و 105 مرگ تازه در ایالت ایلینوی ثبت شد که رقم کل مرگومیر در این ایالت را به 2457 فقره رساند. نوسبام میگوید که اکنون زمان یادگیری و یافتن راهحل مشکلات ناشی از کووید-19 است. و فلسفه در این میان میتواند سهم زیادی داشته باشد.

چرا دولتها سانسور میکنند؟
سیاستمداران میل دارند که انواع خاصی از اطلاعات را در دسترس رأیدهندگان قرار دهند؛ درست به همین ترتیب، آنها به دلایل گوناگون مایل به کنترل، کاستن از سرعت یا جلوگیری از دسترسیِ شهروندان به دیگر انواع اطلاعاتاند. مردم مسئولیتهای خاصی را بر عهدهی دولتها گذاشتهاند ــ تا بنا به مصلحت عموم، یا دستکم مطابق با بعضی از مطالبات مردم، عمل کنند. اطلاعات برای سیاستمداران خطرناک است زیرا آنها به حمایت دستکم بخشی از شهروندان نیاز دارند، و اطلاعاتی که نشان دهد به وظیفهی خود عمل نکردهاند، میتواند بقایشان را به خطر بیندازد. در دموکراسیها، اطلاعات منفی میتواند به کاهش آرا و کمکهای مالی به سیاستمداران بینجامد یا حتی آنها را به استعفا وادارد. در نظامهای خودکامه، اطلاعات میتواند شهروندان را به دست برداشتن از حمایت از حکومت ترغیب کند، سیاستهای حکومت در زندگی روزمره را تضعیف کند یا شهروندان را به اعتراض علنی تشویق کند. اطلاعات مخرب دربارهی احزاب سیاسی و گروههای ذینفع میتواند به قطع کمکهای سیاسی و مالیِ شهروندان به آنها بینجامد.