به نام خداوند توانا و دادگر

اعلامیه شماره ۶۲ شورای عالی مردمی جنبش روشنایی به مناسبت بیست و چهارمین سالیاد جاودانگی رهبر شهید بابه مزاری و یاران صدیقش (رحمهم الله)

مزاری، ایستادگی تا رهایی

هموطنان آزاده و عدالتخواه!

مزاری بزرگ که از میان توده های ستمدیده برخاسته بود، جانانه بر سر عهد خود با مردم ماند، جان داد و جاودانه شد تا نشان دهد که برای رهایی باید ایستاد. اما امروز در حالی در بیست و چهارمین سالیاد شهادتش از او تجلیل می کنیم که همچنان عدالت گمشده تعاملات اجتماعی و سیاسی این سرزمین است. در دو دهه گذشته، به پشتوانه حضور نظامی، کمک های مالی و حمایت های سیاسی جامعه جهانی هر چند گام های آرامی به سوی دموکراسی برداشته شد اما صد افسوس که چرخه استبداد و تمامیت خواهی از کار نیفتاد و هر روز که گذشت، هیولای شوم تبعیض، بیشتر از پیش بر این سرزمین سایه افکند و قوانین و مناسبات هر روز ظالمانه تر شدند. بیست و چهار سال پس از شهادت آن پیر پشمینه پوش هنوز ما شاهد آنیم که مدنی ترین فریادها در میدان روشنایی در خون غلطیدند، تیر استبداد فرق جوانان ما را در کابل و بامیان شکافت، بی شرمانه ترین نوع تبعیض علیه جوانان ما در عرصه تحصیلات عالی اعمال شد و حکومت کابل تمام قد در مقابل مطالبات قانونی و حتی حقوق اساسی مردم ایستاد. در این هنگامه یاران مزاری را سزا نیست که سر در گریبان فرو برند و یا به جای اینکه چون مزاری بزرگ در کنار مردم خود باشند، تمام همت شان را برای توجیه تبعیض و استیلای دستگاه جور به کار گیرند.