محمد اصغر سروش

شفقناافغانستان- جنبش روشنایی پس از تصمیم کابینه حکومت وحدت ملی در 11 ثور 1395 مبنی بر تغییر مسیر لین برق 500 کیلوولت ترکمنستان از مسیر بامیان – میدان وردک به مسیر سالنگ، به تاریخ 16 ثور همان سال در مسجد باقرالعلوم تشکیل گردید. جنبش روشنایی در کوتاه‌ترین زمان توانست حمایت های بزرگ مردمی را در داخل و خارج از افغانستان جلب کند و تمامی احزاب وگروه‌های سیاسی شیعی را گردهم جمع نماید. تظاهرات 27 ثور در کابل و گردهمایی های بزرگی را جنبش روشنایی در مصلی شهید مزاری در غرب کابل راه اندازی نمود و صدای عدالتخواهی خود را به گوش حکومت افغانستان و جامعه جهانی رساند. زمانی که تظارهرات 27 ثور و گردهمایی های جنبش روشنایی ظاهراً نتیجه‌ی را که سران این جنبش می خواستند به آن نرسیدند،‌ شورای عالی مردمی جنبش روشنایی یکبار دیگر در صدد راه اندازی تظاهرات در دوم اسد سال 1395 گردید. این تظاهرات برگزار گردید و سرانجام در دهمزنگ، با فاجعه بزرگ انسانی مواجه گردیده که به تعداد 86 تن شهید و بیش از 400 تن دیگر زخمی گردیدند. با آنکه مسئولیت خلق این فاجعه را گروه موسوم به داعش پذیرفت، اما سران جنبش روشنایی، شورای امنیت ملی و حلقات درون حکومت را عامل اصلی این فاجعه می دانند.