مولانا جلاالدین بلخی

ای عاشقان ای عاشقان، من خاک را گوهر کنم
وی مطربان، ای مطربان، دف شما پر زر کنم
ای تشنگان، ای تشنگان، انروز سقایی کنم
وین خاکدان دان خشک را جنت کنم، کوثر کنم
ای بی کسان، ای بی کسان، جاء الفرج جاء الفرج
هر خستهٔ غم دیده را سلطان کنم، سنجر کنم
ای کمیا، ای کمیا، در من نگر زیرا که من
صد دیر را مسجد کنم، صد دار را منبر کنم
ای کافران، ای کافران، قفل شما را واکنم
زیرا که مطلق حاکمم، مؤمن کنم، کافر کنم
ای بوالعلا، ای بوالعلا، مومی تو اندر کف ما
خنجر شوی ساغر کنم، ساغر شوی خنجر کنم
تو نطفه بودی خون شدی، وانگه چنین موزون شدی
سوی من آ ای آدمی، تا زینت نیکوتر کنم
من غصه را شادی کنم، گمراه را هادی کنم
من گرگ را یوسف کنم، من زهر را شکر کنم
ای سر دهان، بگشاده ام زان سر دهان
تا هر دهان خشک را جفت لب ساغر کنم
ای گلستان، ای گلستان، از گلستانم گل ستان
آن دم که ریحان هات را من جفت نیلو کنم
ای آسمان، ای آسمان، حیرانتر از نرگس شوی
چون خاک را عنبر کنم، چون خار را عبهر کنم
ای عقل کل، ای عقل کل، تو چه گفتی صادقی
حاکم تویی، حاتم تویی، من گفت و کو کمتر کنم

محمد حسین محمدی

به گمانم تابستان سال ۲۰۱۶ میلادی بود که عتیق رحیمی تماس گرفت و گفت زمینه‌ی ترجمه و انتشار کتاب «داستان زنان افغانستان» به زبان فرانسوی فراهم شده است. و از ناشری که کار را پذیرفته گفت و از گزیده‌کار بودن ناشر. پس از آن محمود شکراللهی، نویسنده‌ی ایرانی مقیم فرانسه که به زبان فرانسوی می‌نویسد، با عنوان کارشناس ناشر فرانسوی ‌تماس گرفت تا با هم کار گزینش نخست داستان‌ها را به سرانجام برسانیم.‌ در چاپ نخست ‌کتاب «داستان زنان افغانستان» ۲۶ داستان از ۲۶ نویسنده آمده بود و کتاب حجم زیادی داشت و ناچار باید دست به گزینشی دوباره می‌زدیم.