تاریخ انتشار: 
1397/11/11

رنه ژیرار:

برگردان: پیام یزدانجو

رابرت پوگ هریسون

فرگشت اشتیاق: زندگی رنه ژیرار، نوشته‌ی سینتیا ال. هِیون، انتشارات دانشگاه ایالتی میشیگان، 2018.

فرگشت و گفت‌وگو: مکالماتی در باب خاستگاه‌های فرهنگ، نوشته‌ی رنه ژیرار، با همکاری پیرپائولو آنتونلا و ژوائو سزار دی کاسترو روشا، انتشارات بلومزبری، 2008.

فریب، اشتیاق، و رمان: خود و دیگری در ساختار ادبی، نوشته‌ی رنه ژیرار، انتشارات دانشگاه جانز هاپکینز، 1976.

خشونت و قداست، نوشته‌ی رنه ژیرار، انتشارات دانشگاه جانز هاپکینز، 1979.   

چیزهای پنهان از آغاز جهان، نوشته‌ی رنه ژیرار، انتشارات دانشگاه استنفورد، 1987.

نمایش رشک: ویلیام شکسپیر، نوشته‌ی رنه ژیرار، انتشارات دانشگاه آکسفورد، 1991.

جنگیدن تا آخر خط: گفت‌وگوهایی با بنوآ شانتر، نوشته‌ی رنه ژیرار، انتشارات دانشگاه ایالتی میشیگان، 2010.

رنه ژیرار (2015-1923) از آخرین بازماندگان نسل غول‌هایی بود که، با نظریه‌های کلان و ترکیبیِ خود در باب تاریخ، جامعه، روان‌شناسی، و زیبایی‌شناسی، در سده‌های نوزدهم و بیستم علوم انسانی را به سیطره‌ی خود در آوردند. از آن پس، این نسل جای خود را به گونه‌ی محتاط‌تری از «پژوهشگران» داده است که ترجیح می‌دهند نگاه دقیق‌تر و نزدیک‌تری به چیزها بیندازند، تا مؤلفه‌های کوچک‌تر و جزئی‌ترشان را ملاحظه کنند نه الگوهای کلی‌تر و وسیع‌تر آن‌ها را. با این حال، به نظر می‌رسد که زمانه قطعاً به مناسبت داشتن اندیشه‌های ژیرار با واقعیات اجتماعی و سیاسی امروز ما گواهی می‌دهد. نه فقط ایده‌های او درباره‌ی «اشتیاق محاکاتی» و «خشونت انسانی» به گستردگی و اثرگذاریِ نظریات مارکس درباره‌ی اقتصاد سیاسی یا دعویات فروید درباره‌ی عقده‌ی اودیپ‌اند، بلکه انفجار شبکه‌های اجتماعی، بازخیزش پوپولیسم، و رواج فزاینده‌ی خشونت‌های متقابل، همگی از آن حکایت دارند که دنیای معاصر ما هرچه بیشتر رفتاری آشکارا و مشخصاً «ژیراری» از خود نشان می‌دهد.

یعقوب یسنا

 
 
اگر بخواهیم وضعیت علم و دانش و نگاهی علمی در نهادهای گویا علمی (دانشگاه‌ها) بهتر شود؛ باید از اساس، نصاب را در وزارت معارف تغییر داد. شاید در جهان و منطقه، بدترین نصاب را داشته‌باشیم که جنبه‌ی آموزشی و کاربردی نداشته‌باشد. در نصاب، جنبه‌ی آموزشی و کاربردی اصالت دارد. تا در نصاب به آموزشی‌کردن و کاربردی‌کردن، اصالت داده نشود؛ با وارد کردن اطلاعات و معلومات، تحولی مثبت و تاثیرگذار در نصاب به وجود نمی‌آید.

به روایت: سحر مهریار

 

روزی با استاد علی امیری و عصمت الطاف از دانشگاه کابل سمت دانشگاه ابن‌سینا می‌آمدیم. استاد امیری در دانشگاه کابل به‌مناسبت چهارسالگی گروه کتاب‌خوانی «قاف-قصه»، در مورد ادبیاتِ واپسین سال‌های کشور سخنرانی داشت و من و الطاف و دیگر دوستان از مستمعین بودیم. (متن سخنرانی استاد امیری را ما در هفته‌نامه تحوّل منتشر کردیم. از مخاطبان هفته‌نامه، حضرت وهریز با دیدگاه امیری مخالفت ورزید و واکنش نشان داد و متن زیبایی را برای نشر فرستاد. دوباره استاد امیری جوابیه وهریز را در هفته‌نامه نشر کرد...).

یعقوب یسنا استاد ادبیات فارسی

 

جشن‌های باستانی و کهن از نظر روانکاوی یونگی به ناخودآگاه‌ی جمعی ماقبل تاریخی جامعه‌های بشری رجعت می‌کند. جشن شب یلدا* یا به تعبیر فارسی زبانان جشن شب چله نیز از جش‌های باستانی و ماقبل تاریخی است که بیانگر ناخودآگاه‌ی جمعی ما است. بصورت دقیق تاریخ پیدایش این جشن را نمی توانیم مشخص کنیم. اما دریافت باستان شناسی و اساطیری نشان می‌دهد که این جشن هشت هزار سال پیشینه دارد. در خاورمیانه، ایران، افغانستان، آسیای میانه و... برگزار می‌شده‌است.

 حسین حلامیس (عبدالعدل دای فولادی)

 شماره سوم عصری برای عدالت

خـرگـوش سفـید کـوچـک

شب بود. طوفان، پیهم قرار و آرام را ازهمه چیزمی گرفت. حیوانات، درها و پنجره های خانه هایشانرا محکم بسته بودند تا طوفان بگذرد و جنگل آرام بگیرد. طوفان سال یکبار و در فصل خزان به جنگل می آمد و تا صبح ادامه می یافت. حیوانات دراین شب طوفانی بیدارمی نشستند و درخانه ها مادرکلانها نواسه هایشانرا به گرد شان جمع می کردند و این قصه را برای انها می گفتند: