بازخوانی یک لحظه‌ی تلخ
یکبار صدای وحشتناکی به گوشم رسید. فقط حس کردم کسی، شبیه سطل آب به صورتم آب پاشید. دیگر چیزی نفهمیدم. از هوش رفتم. اینکه چه مدت زمانی، هوش و حواسم پَرت بود را نمی‌دانم. سرم گیج می‌زد. گوش‌هایم صدای وحشتناکی داشت. چشمانم را باز نمی‌توانستم. آهسته آهسته عقل و هوش و حواسم سرجایش می‌آمد. با خود گفتم من در کجا هستم. چه شده است. یکبار صدای که چند لحظه قبل شنیده بودم را به یاد آوردم. باخود گفتم، این صدای شبیه منفجر شدنِ دیگ‌بخار چه بود.
عدسیه‌های چشمانم فعالشد. به سختی چشم‌هایم را باز کردم. عقلم کامل سر جایش آمد. دیدم نخیر؛ نه از دیگ بُخار خبری است و نه از سطل آب. قصه جای دیگریست. صدا، صدای بمب است و آنچه به سر و صورتم مانند آب پاشیده شده، خون و گوشت و مغزِ سر همسنگران و هم‌رزمانی که چند لحظه قبل باهم صحبت می‌کردیم و آنان به دَورِ من حلقه زده بودند و سپر شده بودند، است. از در می‌پیچیدم. صدای آه و ناله از همه جا بلند بود. خواستم از جا بلند شوم. نتوانستم. پاهایم توانایی برداشتن و کنترل را نداشت. دوباره به زمین افتادم. با خود گفتم: چرا کسی من را بلند نمی‌کند و به دادم نمی‌رسد. چرا همه از من گریزانند. بعدها متوجه شدم که دیگران فکر کردند که من دیگر زنده نیستم. فقط اول به داد مجروحین باید می رسیدند، بعد شهدا را انتقال می‌دادند. به قول یکی از دوستانم: دوبار از کنارت رد شدم و دیدم نَفَس نمی‌کشی و از کنارت گذشتم تا دیگران را به شفاخانه منتقل سازیم. فکر کردم که دیگر سروش زنده نیست و ازبین رفته است.
بار دوم از جا بلند شدم. دیدم میتوانم خودم را کنترل کنم. اما نمیدانستم به کجا و چگونه حرکت کنم. به دَورِ خود می‌چرخیدم. صدای شلیک گلوله‌ها به شدت جریان داشت. انگار جنگ شدیدی آغاز شده است. ناگهان موتر رینجر پولیس به نزدم تُرمُز (بریک) زد. گفتند این را هم وردار به پشت رینجر. دیدم تعداد زیادی محروح، یکی بالای دیگر افتاده است. از بالا شدن خودداری کردم. گفتم اگر من را بالای دیگر مجروحین بیاندازید، آنان از کمبود اکسیجن و فشارِ وزنم از بین خواهند رفت. رینجر به سرعت بسوی شفاخانه حرکت کرد. به تعقیب آن، موتر کرولای نقره ای رنگ از راه رسید. دیدم وکیل یزدان پرست (وکیل شورای ولایتی و عضو شورای عالی مردمی) از موتر پایین شد. صدا زدم: وکیل صاحب کمک! یکبار متوجه شد و مرا شناخت. با عجله مرا به موتر انداخت. بار دیگر از هوش رفتم. دیگر ندانستم که کجا می برد و چه شد. وقتی چشمم را باز کردم متوجه شدم که شفاخانه رسیدم.
آی خدا!!!
?وضعیت خیلی وحشتناک و تکان دهنده بود. همه جا را گوشت و خون گرفته بود. یکی دست نداشت و دیگری پا. یکی مظلومانه به بسوی روده‌هایی که از شکمش بیرون زده بود نگاه می کرد و دیگری بسوی پاهایی که فقط یک پوست گیر کرده بود... دیگر توان نوشتن نیست.
زانروز که ما در گذر عام فتادیم * از مسند آسایش ایام فتادیم
این جنبش واین گردش کَون از اثر ماست * روحیم ، که در قالب اجسام فتادیم (علامه بلخی)
نویسند: رضا مهدوی
تهیه کننده: الفت رحیمی
من و پدر امید «علی زوار»؛ مدت ده سال می‌شود که از کوهستانات هزاره جات به کابل آمدیم، دو دلیل آمدن ما را به کابل رقم زد.
اول: تمام زحمات که در مدت سه فصل سال «بهار، تابستان وخزان» در دهات می‌کشیدیم در یک فصل سال «زمستان» خاکستر می‌کردیم، باز هم اول سال از صفر شروع می‌کردیم، خواستیم، شهر بیایم و آنم در کابل که زندگی خوب ودرآمد خوب ومستمر داشته باشیم.
دیروز یک‌شنبه 24 سرطان 1397 در موسسه امام حسین (ع) در قم در محضر استادسید_غلام‌حسین_موسوی، پژوهشگر و رجال‌شناس هزاره بودم و طی سه، چهار ساعت از محضر ایشان استفادۀ فراوان بردم. ضمن بحث‌های تاریخی و رجالی بسیار، از آغاز فعالیت فرهنگی و پژوهشی ایشان در نجف صحبت شد. به دلیل اهمیت تاریخی موضوع آن را با دوستان شریک می‌کنم.
بنام خداوند توانا و دادگر
اعلامیه شماره شصت و یکم شورای عالی مردمی جنبش روشنایی در پیوند به انتخابات و روند صلح
هموطنان گرامی و عدالتخواه!
چنانچه همگان می دانیم، در شرایط حساس و سختی قرار داریم وبا توجه به حساسیت شرایط، شورای عالی مردمی لازم دید تا نکاتی را با مردم شریف افغانستان و عدالتخواهان در میان بگذارد.
اول در رابطه به انتخابات،
مردم آگاه و عدالتخواه، با گذشت هر روز بیشتر آشکار می شود که حکومت وحدت ملی، نیت و اراده برگزاری یک انتخابات شفاف، سالم و سراسری را ندارد و می خواهد با مهندسی کردن انتخابات پارلمانی زمینه را برای یک تقلب گسترده دیگر فراهم کرده و اجازه ندهد مردم با مشارکت آزاد وسراسری، نمایندگان واقعی خود را انتخاب کرده و در تعین سرنوشت خود سهم بگیرند.
کوچک کردن حوزه انتخاباتی غزنی بر خلاف قانون انتخابات، بارزترین نشانه برخورد دوگانه حکومت و نشان روشن تبعیض سیستماتیک علیه شمار خاصی از شهروندان است. این تصمیم حکومت هرگز پذیرفتنی نبوده وجنبش روشنایی به برگزاری انتخابات غزنی مطابق قانون انتخابات تاکید دارد. مگر اینکه حکومت غزنی را بجای تقسیم به حوزه های انتخاباتی به ولایات سه گانه یا حد اقل دو ولایت تقسیم کرده و انتخابات آن را استثنا همزمان با انتخابات ریاست جمهوری برگزار نماید.
از سوی دیگر گزارشهای موثق حاکی از چاپ و توزیع تذکره های جعلی در مناطق خاص و معین است که بوضوح از نیت و اراده حکومت برای مهندسی انتخابات پرده برمی دارد.
همه موارد فوق و موارد متعدد دیگر، نشان می دهد که حکومت بصورت جدی و سرسختانه درپی مهندسی کردن انتخابات و دستبرد زدن به آرای مردم است.
از آدرس شورای عالی مردمی جنبش روشنایی، خاطر نشان می کنیم که حکومت و جامعه جهانی باید متوجه باشند، که تقلب در انتخابات ودستبرد به آرای مردم، این بار افغانستان را به بحران خطرناک و ورطه سقوط خواهد برد و ثبات نیم بند سیاسی را خواهد شکست.
نمایندگان محترم جامعه جهانی در افغانستان باید متوجه باشند، که مردم افغانستان بیش از این توان و حوصله بازی با سرنوشت خود را ندارند وانتظار جدی مردم از جامعه جهانی این است که با نادیده گرفتن مردم افغانستان، اعتبار و حیثیت خود را به پای تیم حاکم نگذارند، از دموکراسی حمایت کنند، زمینه را بصورت جدی و عملی برای صیانت از آرای مردم فراهم نمایند و با حمایت از مردم افغانستان و تحقق دموکراسی، روند پرشتاب سقوط افغانستان به بحران سیاسی را مهار کنند.
همچنین کمیسیون انتخابات باید در عمل ثابت کند که یک نهاد مستقل است وصلاحیت رهبری و اداره یک روند مهم ملی را دارد. هرچند مواردی بوده است که کمیسیون در برابر خواسته های نا مشروع و خلاف قانون رئیس حکومت وحدت ملی ایستاده و این کار آنها تا حدودی اعتماد مردم به این نهاد را جلب کرده است، اما کمیسیون انتخابات باید بتواند ثابت کند که توانایی جلوگیری از تقلب های گسترده و استفاده از تذکره های تقلبی را دارد.
شورای عالی مردمی جنبش روشنایی، در حالیکه از منتقدان سرسخت و جدی حکومت وحدت ملی است، اما ازیک انتخابات شفاف سراسری و عادلانه حمایت می کند و با دقت و جدیت همه امور را زیر نظر داشته و ازتمامی مراحل انتخابات نظارت می کند.
دوم، ادامه سیاست حذف؛
جنبش روشنایی از آغاز مبارزات مدنی خود در دوسال گذشته همواره برعدالت اجتماعی، رفع تبعیض تاکید داشته است، اما متاسفانه سیاست تبعیض آمیز حکومت علیه بخشی خاصی از مردم نه تنها متوقف نشده بلکه روز به روز شدیدتر نیز شده است.
تصفیه یک قوم خاص از رده های تصمیم گیری نهادهای امنیتی، حذف کردن پروژه های توسعه ی بندهای آبگردان از مناطق مرکزی، بی توجهی حکومت به تامین امینت راه های مواصلاتی مناطق مرکزی و تامین امنیت غرب کابل که بصورت روشن و جدی هدف حملات ددمنشانه قرارگرفته است، همه و همه نشانه های بارزی از برخورد تبعیض آمیزحکومت با بخشی از شهروندان است و با کمال تاسف که همه این موارد پیش چشم نمایندگان جامعه جهانی رخ می دهد و جنبش روشنایی باربار این موارد را از مجاری دیپلماتیک و نیز با برگزاری تظاهرات های عظیم و با شکوه در سراسر جهان خاطر نشان کرده است، اما در مقابل با سکوت مرموز و سوال برانگیز جامعه جهانی مواجه شده است.
از آدرس شورای عالی مردمی جنبش روشنایی، به جامعه جهانی خاطر نشان می شود که فرصت برای اصلاح و تغییر اندک است و تنها راه نگهداشتن دست آوردهای یک و نیم دهه گذشته، بازگشت به مردم و توجه به مطالبات برحق و اعتراض های قانونی آنها است.
یکبار دیگر تاکید می کنیم که مطالبات جنبش روشنایی در زمینه رفع تبعیض و تحقق پروژه لین برق 500 کیلوولت ترکمنستان مطابق ماسترپلان برق کشور، به قوت خود باقی است وجنبش روشنایی تلاشهای خود در این زمینه را در سطح ملی و بین المللی ادامه خواهد داد که در آخرین مورد مذاکرات و گفت و گوی هیات این جنبش با مسولان بانک انکشاف آسیاسی در مقر این بانک در مانیل بود که کما کان ادامه دارد و مطابق گزارش مسولان بانک انکشاف آسیایی کار این پروژه از مسیر سالنگ متوقف شده است.
سوم صلح و آتش بس؛
همگان شاهد بودیم که حکومت وحدت ملی در اواخر ماه مبارک رمضان آتش بس یک طرفه با طالبان اعلام کرد که تنها در سه روز عید فطر از سوی طالبان رعایت شد اما این گروه در روزهای آتش بس از این فرصت استفاده کرده وارد شهرها و قلمرو حکومت شده شماری از آنها پس از آتش بس در شهرها باقی ماندند که جدا مایه نگرانی مردم شده است.
شورای عالی مردمی در حالی که از صلح بعنوان یک امر خیر و نیاز جدی افغانستان به ختم جنگ حمایت می کند، اما روند کنونی برنامه صلح از دید ما کاملا مشکوک است، راهکاری که برای صلح در نظر گرفته شده، نه تنها به ختم جنگ نمی انجامد بلکه ممکن است تمامی دست آوردهای افغانستان و جامعه جهانی در نزدیک به دو دهه گذشه را با خطر مواجه کند. شورای عالی مردمی خاطر نشان می کند که اگر حکومت وحدت ملی درپی صلح واقعی است باید این روند مشکوک را متوقف کرده و با دخیل کردن تمامی طرف های سیاسی، نهادهای مدنی و اجتماعی و افشار مختلف کشور، صلح را به یک روند ملی و شفاف بدل کند تا هم از سوی تمامی مردم افغانستان نمایندگی و حمایت شود و هم تمامی شک و شبه های موجود برنامه کنونی برطرف گردد.
مردم آزاده و عدالتخواه!
شورای عالی مردمی جنبش روشنایی، پس از آغاز مذاکرات با حکومت وحدت ملی برسرپروژه لین 500 کیلوولت ترکمنستان که نزدیک به ششماه طول کشید و در فرجام حکومت برخلاف تعهدی که داده بود از تطبیق فیصله این کمیسیون مشترک سرباز زد و گزارش آن به مردم ارایه شد، همواره درپی تحقق اهداف جنبش که خون 86 تن از بهترین اعضای جنبش به پای آن ریخته، بوده است.
تاکید صریح و روشن برخواسته ها و مطالبات جنبش به این معنی است که عده ی تصور نکنند، جنبش با طمع راه یابی شماری از اعضای آن به پارلمان، یا هر دلیل دیگری، دست از مطالبات ش برداشته است. ما سهم گیری در روند ملی از طریق رقابت آزاد را حق خود می دانیم و برای رسیدن به حق مان روی مطالبات مان پا نمی گذاریم بلکه جدی تر از قبل بر تحقق اهداف مان پای خواهیم فشرد.
جنبش روشنایی محکمتر وجدی تر از هر زمان دیگری به راهش ادامه خواهد داد ویک قدم از مطالبات برحق خود عقب نشینی نخواهد کرد.
زنده باد عدالت
زنده باد آزادی
گرامی باد یاد شهدای میدان روشنایی