امارت، به شرط زانو زدن در برابر انگلیس
محمد مرادی
جنگ دوم افغان و انگلیس با شکست نیروهای مقاوت به پایان رسید و «ایوب‌خان» رهبر «غازیان» به ایران فرار کرد. سال ۱۸۸۰میلادی بود و انگلیس‌ها قصد خروج از افغانستان را داشتند. آن‌ها به دنبال شخص مطمئنی بودند تا بخشی از خاک افغانستان را به انگلیس واگذار کند و درعین‌حال، طوق قیمومیت بریتاتیا را هم به گردن داشته باشد. این شخص «عبدالرحمان خان» بود که پیش از این، خدمات زیادی از جمله مأموریت شکست نیروهای مقاومت را برای بریتانیایی‌ها انجام داده بود. «لیپل گریفن» و « فردریک رابرتس» از افسران و مقامات عالی رتبه انگلیس در افغانستان، از لندن مأموریت یافتند تا طوق را به گردن عبدالرحمان خان بیندازند و امارت افغانستان را به او واگذار کنند. «محمدیوسف ریاضی هروی» که در همین عصر زندگی می‌کرد، در صفحه ۱۳۸ کتاب «عین‌الوقایع» ذیل وقایع سال ۱۲۹۷هجری قمری برابر با ۱۸۸۰میلادی نوشته است:
