تاریخ انتشار:
1399/01/11
عرفان ثابتی
«صبح ۱۶ آوریل، دکتر برنار ریو از مطبش بیرون آمد و وسط پاگرد به موشی مُرده برخورد. آن لحظه، لاشه را با پا کنار زد بی‌آنکه به قضیه اهمیت بدهد و از پله‌ها پایین رفت. اما به خیابان که رسید، این فکر از ذهنش گذشت که حضور موش آن‌جا عادی نبود و راهِ رفته را برگشت تا به سرایدار هشدار بدهد. واکنش آقای میشلِ سال‌خورده باعث شد بهتر دریابد آن‌چه کشف کرده تا چه اندازه نامعمول است. حضورِ موشِ مُرده به نظرش فقط غریب آمده بود، حال آنکه از نظر سرایدار آبروریزی تمام‌عیار حساب می‌شد. شخصِ اخیر خیلی قرص‌ومحکم سر حرفش ایستاده بود: آن ساختمان موش ندارد. هر قدر هم دکتر اصرار کرد که یکی‌شان همین الان بی‌جان در پاگرد طبقه‌ای اول افتاده به خرج آقای میشل نرفت و کوتاه نیامد: چون توی ساختمان موش پیدا نمی‌شود، لابد این را از جای دیگری آورده‌اند. حتماً کسی خیال مسخره‌بازی داشته...
تاریخ انتشار:
1399/01/08
پیتر کرِکو
پاتریک سیچرل
نظریه‌های توطئه و شایعات اغلب به دنبال وقایع منفی شیوع پیدا می‌کنند، به ویژه اگر این وقایع جدید و تا اندازه‌ای ناشناخته باشند. این دقیقاً همان اتفاقی است که در رابطه با ویروس کرونا روی داد.
این مسئله چیزی فراتر از سایت‌های انتشار اخبار ساختگی و تله‌کلیک بود. در حالی که پلیس مجارستان با برخی از سایت‌های انتشار اخبار ساختگی برخورد سفت و سختی داشت اما حکومت مجارستان، به ویژه در مرحله‌ی نخست شیوع این همه‌گیری، در تلاشی سخت برای مقصریابی و فرافکنی، از امپراتوری رسانه‌ای خود برای انتشار اخبار ساختگی درباره‌ی منشأ و علل این بحران استفاده می‌کرد.
ادامه مطلب: انتشارِ ویروس‌گونه: کووید ۱۹ در زیست‌بوم اخبار ساختگی
"کووید-۱۹ چیست؟" عنوان مقاله علمي است از دانشمند و محقق موفق جامعه مان، استاد دانشكده طب و صحت دانشگاه سيدني - دكتر علي عظيمي. لطف نموده بخوانيد و براي آگاهي دهي دقيق از ويروس كرونا و خطرات و وقايه آن به اشتراك بگذاريد.
پيش گفتار
دكتر علی عظیمی فارغ‌التحصیل سال ۲۰۱۹ دوره‌ی دکترا از دانشگاه سیدنی است. مدت یک سال می‌شود که به عنوان محقق و پژوهش‌گر در دانشکده‌ی پزشکی دانشگاه سیدنی کار می‌کند. کارهای تحقیقاتی‌اش بیشتر روی سرطان پوست و امراض التهابی متمرکز است. او همچنین در قسمت تدریس شاگردان دوره‌ی لیسانس و راهنمایی شاگردان دوره‌ی فوق‌لیسانس و دکترا در دانشگاه سیدنی فعالیت می‌کند.
اولین قاعده‌ی رکودهای سنتی این است: درباره‌ی رکود حرف نزنید. بی‌تردید، این توصیه دلیل و منطقی دارد؛ رکودهای اقتصادی نه تنها بر آمار و ارقام اقتصادی بلکه بر احساس مصرف‌کننده مبتنی هستند. حرف زدن از رکود مردم را نگران می‌کند و احتمال وقوع رکود را افزایش می‌دهد. اما رکود انواع دیگری هم دارد، رکودهایی که به اندازه‌ی کافی از آن‌ها حرف نمی‌زنیم. قواعد این رکودها متفاوت است.
حسن رضایی
پاسخ به پرسش فوق دشوار بوده و در خور یک ارزیابی دقیق، از روند سیاست گذاری های کاربردی جامعه ما است. ولی باید به یک و دو نکته کلیدی ای اشاره کنم.
ادامه مطلب: چرا در رژیم کابل، هزاره ها در تصمیم گیری های کلان شریک نیستند؟
تاریخ انتشار: 1399/01/04
استیفن ام. والت
رویکرد رئالیستی (واقع‌گرایانه) به سیاست بین‌المللی و سیاست خارجی وقتش را چندان صرفِ موضوع بیماری‌های بالقوه فراگیر مثل شیوع کووید-۱۹ نمی‌کند، البته اگر اصلاً گوشه‌ی چشمی به آن داشته باشد. بی‌تردید، هیچ نظریه‌ای همه‌چیز را تبیین نمی‌کند و کانون توجه رئالیسم بیش از هر چیز عبارت است از اثرات محدودکننده‌ی هرج و مرج یا فقدان دولت و نظام حاکم، این‌که چرا قدرت‌های بزرگ برای برتری و سبقت گرفتن با هم رقابت می‌کنند، و موانع پایدار برای همکاری مؤثر میان دولت‌ها. این رویکرد چیز زیادی درباره‌ی انتقال ویروس میان نوع انسان و حیوان، شناخت بیماری‌های مسری یا بهترین روش‌های رعایت بهداشت عمومی نمی‌گوید. بنابراین، نباید از یک رئالیست توقع داشته باشید که به شما بگوید آیا باید دورکاری از خانه را آغاز کرد یا نه.
امر به معروف و نهی از منکر، به لحاظ موضوع و مضمون و بیشتر به لحاظ پیامدهای عملی آن، از پرمناقشه‌ترین موضوعات شرعی و فقهی در طول تاریخ اسلام بوده اما پرسش اساسی این است که، حداقل در جهان کنونی، فریضه‌ی امر به معروف و نهی از منکر، چگونه عملی خواهد بود؟ چرا باید امر به معروف و نهی از منکر واجب شرعی شمرده شود؟
درآمد
در چهارچوب طبقه‌بندی موجود فقهی، فرع «امر به معروف و نهی از منکر» در شمار «فروع دین» به حساب می‌آید. این دوگانه، معمولاً پس از نماز، روزه، حج، زکات و جهاد طبقه‌بندی شده و به عنوان یک فریضه ذیل مبحث جهاد مورد بحث قرار می‌گیرد. امر به معروف و نهی از منکر، به لحاظ موضوع و مضمون و بیشتر به لحاظ پیامدهای عملی آن، از پرمناقشه‌ترین موضوعات شرعی و فقهی در طول تاریخ اسلام بوده و به ویژه در حکومت‌های شرعی و یا متشرع، این «فریضه» بیشتر مورد توجه بوده و در باره‌ی آن سخنان و آرای فراوان اظهار شده و می‌شود. در روزگار ما حکومت‌هایی چون طالبان در افغانستان، داعش (به ویژه در دوران اقتدار سیاسی در عراق و سوریه)، جمهوری اسلامی ایران و حتی عربستان، بیش از دیگران درگیر موضوع فقهی و شرعی این فریضه و چگونگی و چرایی اجرای آن بوده و هستند. گفتنی است که همین موضوع با عنوان «شایست و ناشایست» در عصر ساسانی نیز مطرح بوده و در این‌جا می‌توان به کتابی تحت همین عنوان اشاره کرد که با تصحیح و ترجمه‌ی کتایون مزداپور در سال 1369 در تهران چاپ و منتشر شده است.
ادامه مطلب: بازخوانی امر به معروف و نهی از منکر در روزگار ما
برگردان : عرفان ثابتی
بر اساس نتایج نظرسنجیِ جهانیِ مهمی که منحصراً در اختیار روزنامه‌یگاردینقرار گرفته است، پوپولیست‌های سراسر دنیا بسیار بیشتر از دیگران احتمال دارد که به نظریه‌های توطئه‌آمیز درباره‌ی واکسیناسیون، گرمایش کره‌ی زمین و حملات تروریستیِ یازده سپتامبر عقیده داشته باشند.
«پروژه‌ی جهان‌گراییِ مؤسسه‌ی یوگاو و دانشگاه کیمبریج» شناخت بهتری از بخشی از جمعیت دنیا به دست می‌دهد که ظاهراً به دانشمندان و دموکراسیِ مبتنی بر نمایندگی چندان اعتماد ندارند.
ادامه مطلب: پوپولیست‌ها بسیار بیشتر از دیگران به نظریه‌های توطئه‌آمیز باور دارند
ممنوعیت تولید یا مصرف بعضی از کالاها پدیده‌ی جدیدی نیست و در فرهنگ‌ها و سنّت‌های گذشته وجود داشته است. بعضی از ادیان مصرف گوشت خوک، الکل، قهوه یا هر گونه گوشتی را حرام کرده‌اند. اما مواد مخدّر و در کل، مواد اعتیادآور، مثل هروئین، کوکائین، ماری‌جوانا، الکل، و سیگار، معمولاً مشمول ممنوعیت قانونی و شرعی نیز بوده‌اند. هدف این مقاله، اما، طرح و تحلیل گفتمان ممنوعیت و آزادسازی مواد مخدّر از دیدگاه اقتصادی و سیاسی، و نه دینی، است. منظور از آزادسازی (liberalization) که با واژه‌های دیگری مثل قانونی‌کردن (legalization) و جرم‌زدایی (decriminalization) نیز مطرح شده[1]، این است که این نوع کالاها بدون ممنوعیت قانونی در بازار آزاد خرید و فروش شود و اثرات منفی آن، در صورت وجود، از طریق وضع مالیات (مانند مالیات در فروش سیگار و الکل) یا سازوکارهای اقتصادیِ دیگری کاهش یابد، و نه از طریق ممنوعیت قانونی.